„Hodowla koni” prof. Romana Prawocheńskiego jest reprintem podręcznika, który ukazał się w latach 1947–1950 nakładem Biblioteki Puławskiej. Jest to zarazem kolejna pozycja z serii „Klasyka literatury hipologicznej”.
Z upływem czasu wiedza przedstawiona w tym dziele nie tylko nie uległa dezaktualizacji, ale podręcznik stał się jeszcze ciekawszy i cenniejszy ze względu na swój, niespotykany dzisiaj, kompleksowy, wszechstronny charakter, szeroką bazę biologiczną oraz doświadczenia naukowe i niezwykle bogatą praktyczną wiedzę Autora.
Dlatego też każdy studiujący hodowlę koni, zajmujący się nią praktycznie, powinien się z nim zapoznać i mieć w swojej bibliotece.
Spis rzeczy
Tom I
Pochodzenie, typy, rys historii hodowli, pokrój i metody wyceny konia
Część I
A. Pochodzenie i typy koni
B. Krótki rys historii hodowli koni
Część II
Określenie zdatności konia
A. Pokrój konia (exterieur)
B. Metody wyceny konia
Tom II
Rasy koni
Tablice orientacyjne podziału ras koni
Konie kulturalnych odmian i ras
A. Konie szybkie typu konstytucji oddechowej („respiratorius”)
B. Konie o konstytucji mieszanej: oddechowej i mięśniowej
(„respiratorius” plus „muscularis”)
C. Konie o konstytucji mięśniowej („muscularis”) z odchyleniem w kierunku konstytucji opasowej („digestivus”)
Konie prymitywnych odmian i ras
A. Konie prymitywne o typie konstytucji oddechowej („respiratorius”)
B. Konie prymitywne o typie konstytucji mieszanej
C. Konie o konstytucji mięśniowej z odchyleniem czasem w kierunku konstytucji opasowej
Część III
Bastardy konia, osłów i zebr
1. Muły
2. Zebroidy
Tom III
Rozpłód, wychów, żywienie i użytkowanie koni
Rozpłód
A. Ogólne uwagi o dziedziczności koni
B. Praktyka doboru stadnego materiału
Wychów koni
A. Wychów koni
Żywienie i użytkowanie koni
A. Żywienie koni
B. Krótki zarys użytkowania koni
W bogatej ofercie naukowych i popularnonaukowych opracowań, poświeconych głównie hodowli i użytkowaniu koni brak zwartego opracowania poświęconego w całości żywieniu koni. Przykładowo, dotychczasowe dane na temat całkowitego zapotrzebowania koni wyścigowych czy też ogierów rozpłodowych na energię pochodzą tylko z obserwacji praktycznych. Skład dawki pokarmowej, częstotliwość żywienia, rodzaj i zakres stosowanych dodatków paszowych są często tajemnicą danej stajni. Wszystko to sprawia, że wiele osób zainteresowanych utrzymaniem tych zwierząt ma ogromne problemy ze znalezieniem miarodajnych i wyczerpujących informacji na temat żywienia koni.
Należy mieć nadzieję, że przekazane do rąk Czytelnika polskie wydanie książki „Żywienie koni" będzie w tym względzie pomocne. Jest ona skierowana do wszystkich, którym poprawne, zgodne z dobrostanem zwierząt żywienie koni leży głęboko na sercu.
Przydatne informacje znajdą w niej zarówno Czytelnicy, którzy mają głęboką wiedzę fachową, jak i tacy, którzy w żywieniu koni stawiają pierwsze kroki. Autor, będący z wykształcenia lekarzem weterynarii, wiele miejsca poświęca błędom żywieniowym oraz, co bardzo ważne, ich ewentualnym skutkom i sposobom zapobiegania.
Dobrze i przystępnie opracowany rozdział poświęcony fizjologii przewodu pokarmowego konia, jak również szeroko rozbudowane informacje na temat bazy paszowej, składu chemicznego i właściwości pasz sprawiają, że opracowanie to spełnia także kryteria podręcznika akademickiego.
Trafiające do rąk polskiego Czytelnika, czwarte, znacznie poszerzone w stosunku do wcześniejszych, wydanie „Żywienia koni" prof. dr. Helmuta Meyera zostało bardzo dobrze przyjęte przez niemieckich hodowców koni. Miejmy nadzieję, że spełni ono także oczekiwania hodowców i pasjonatów koni w Polsce.