Praca niniejsza dotyczy najważniejszych, z punktu widzenia pełnionych funkcji, organów wewnętrznych Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, czyli komisji sejmowych, a w szczególności ich pozycji, znaczenia, zadań i sposobów działania.
Rozdział pierwszy ma charakter historyczny, przypomina koncepcje i kierunki rozwoju komisji Sejmu polskiego począwszy od XVI w. do czasu przemian ustrojowych w końcu lat osiemdziesiątych XX wieku.
Rozdział drugi to komparatystyczny zarys współczesnego kształtu komisji parlamentarnych, a przede wszystkim opis ich roli i znaczenia w systemie ustrojowym.
Rozdział trzeci wskazuje na status komisji sejmowych: określa ich miejsce i znaczenie w postępowaniu wewnątrzsejmowym, a w szczególności ich relacje z innymi organami Sejmu.
System komisji sejmowych omówiony jest w rozdziale czwartym — w kontekście systemu komisji sejmowych w modelu kontynentalnym. W rozdziale tym jest także mowa o trybie wyłaniania składów osobowych komisji oraz członkostwa w tych organach, a także o rodzajach komisji: stałych, nadzwyczajnych i śledczych.
Rozdział piąty dotyczy trybu i form pracy komisji, a zatem sposobu podejmowania decyzji (uchwał) przez komisje sejmowe.
Trzy rozdziały (VI, VII i IX) poświęcone zostały zasadniczym zadaniom komisji, to znaczy ich udziałowi w pełnieniu podstawowych funkcji Sejmu: ustawodawczej, kontrolnej i kreacyjnej (elekcji innych organów państwowych).