 | | | Księgarnia PIM, Tychy, ul. Jana Pawła II 24 tel. 501 [zasłonięte] 370 Księgarnia stacjonarna:
519 [zasłonięte] 288 504 [zasłonięte] 187 [zasłonięte]@tlen.pl | |  | | | Książki wysyłamy listem poleconym lub paczką w ciągu 1-3 dni roboczych po otrzymaniu wpłaty na
konto.
Na prośbę kupującego wystawiamy fakturę VAT. W tytule przelewu proszę podać Nick z Allegro lub numer aukcji.
Odbiór osobisty:
Księgarnia PIM, Tychy
ul. Jana Pawła II 24
pon-pt 10-19; sob 10-16.
tel. 519 [zasłonięte] 288
Przy odbiorze osobistym proszę o kontakt z księgarnią w godzinach pracy księgarni.
| |  | | | Wpłata na konto Pobranie
| |  | | | Bez względu na ilość zakupionych książek koszt przesyłki doliczamy tylko raz i wynosi on maksymalnie 10 zł. | | |
Komentarz do Księgi o przyczynach
(oryginalnie: Super librum De causis expositio)
Tomasz z Akwinu
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
wydanie 2010 r.
ISBN:[zasłonięte]978-83-16430-0
Tłumaczenie: Rosłan Adam
Format: 12.3x18.7cm
Ilość stron: 197
Oprawa: Twarda z obwolutą
Wydanie: 1 Opis książki Komentarz do Księgi o przyczynach:
Komentarz Tomasza z Akwinu do Liber de causis (Księgi o przyczynach) to na pozór typowy wytwór średniowiecznej tradycji komentowania tekstów. Typowość ta jednak w tym wypadku jest wyjątkowo skomplikowana, dziełko bowiem, którego polski przekład trafia po raz pierwszy do Czytelnika, ma niezwykłą, wielowarstwową genezę.
Księga o przyczynach uznawana była przez stulecia za dzieło Arystotelesa, swoiste podsumowanie Metafizyki. Tomasz jednak odkrył, że były to raczej wypisy z Elementów teologii neoplatonika Proklosa, opatrzone arabskim komentarzem. Wokół problemu autorstwa Liber de causis narosła ogromna literatura, potęgując efekt komentarza do komentarza do komentarza, którym jest tekst Tomasza.
Dzięki tej złożonej genezie i konstrukcji powstało dzieło wyjątkowe pod względem filozoficznym. Przedmiotem analizy jest tu esse, którego rozumienie i przekład są dość problematyczne – bywa tłumaczone jako bytowanie, istnienie lub byt. Czytelnik jest świadkiem, jak Tomasz buduje swoją własną teorię bytu na przecięciu wielu dyskursów. Zderza się tu tradycja Platona i Arystotelesa, spotykają się elementy sobie obce, a nawet wrogie: idee arystotelesowskie, chrześcijańskie, monoteistyczne z neoplatońskimi, pogańskimi, politeistycznymi, a także z arabskimi. Łączą się różne czasy – klasyczny okres helleński, schyłkowa faza filozofii greckiej, stulecia średniowiecza. Na tym bogatym podłożu Tomasz z Akwinu wypracowuje swoją metafizykę bytu. Tomasz z Akwinu (1225–1274), wybitny filozof chrześcijański i uczony dominikanin, zaliczany do Doktorów Kościoła katolickiego. Początkowo potępiony,został w końcu kanonizowany, a w roku 1879 w encyklice Aeterni Patris jego filozofia została uznana za oficjalną filozofię Kościoła katolickiego. Wykładał w Paryżu, Florencji i Neapolu. Zajmował się także naukami przyrodniczymi.
| |
