w opakowaniu z fioletowego szkła zapobiegającego działaniom czynników  zewnętrznych

Kolagen

Kolagen stanowi u człowieka ok. 1/3 wszystkich białek ustroju. Jego głównym składnikiem jest tropokolagen, zbudowany z 3 łańcuchów polipeptydowych. Każdy z tych łańcuchów jest spiralą lewoskrętną: wszystkie trzy natomiast owijają się wokół siebie, tworząc spiralę prawoskrętną. Obecnie rozróżnia się 11 genetycznie uwarunkowanych typów kolagenu. Kolagen I i V występuje w prawie całej tkance łącznej ustroju, typu II oraz IX, X i XI – w chrząstce szklistej, typu III - w naczyniach i w tkance łącznej embrionalnej, typu IV - w błonach podstawnych , VI i VII – w łożysku, typu VIII - w śródbłonkach. Różnice w budowie poszczególnych typów kolagenu polegają na różnej zawartości reszt hydroksylizyny i hydroksyproliny (które wraz z glicyną stanowią główne aminokwasy w łańcuchach polipeptydowych), a także cysteiny i łańcuchów cukrowych. Najgrubsze włókna tworzy kolagen typu I, nieco cieńsze - typu II. Są one wytrzymałe na obciążenia. Włókna pozostałych typów kolagenu tworzą jedynie delikatne siateczki.

Chrząstka stawowa jest naturalnym amortyzatorem w przenoszeniu obciążeń wzdłuż osi stawu. Jej idealnie gładka powierzchnia pozwala na sprawne i płynne wykonywanie ruchów w stawach.

Nowo pozyskana wiedza z badań eksperymentalnych potwierdza działanie ochronne i odbudowujące chrząstkę. Oferowany przez nas hydrolizat kolagenu cechuje się najczystszą formą proszku, bez dodatku jakichkolwiek innych składników!
Hydrolizat kolagenu produkowany jest ze zwierzęcego surowca kolagenowego, który przechodzi naturalny, enzymatyczny proces (hydrolizę), dzięki czemu powstają bardzo małe fragmenty kolagenu. Część tych fragmentów, przenika niestrawiona przez ścianki żołądka i jelit i jest dalej transportowana do stawów poprzez krew. Wyjątkowy w hydrolizacie kolagenu jest skład aminokwasów, odpowiadający kolagenowi matrycy chrząstki. Hydrolizat kolagenu stanowi zatem idealny środek dostarczający budulec do regeneracji i budowy chrząstki stawowej.

Fizjologiczne podstawy tych obserwacji mogą wyjaśnić tylko kilońscy fizjologowie Oesser i Seifert swoimi niedawno opublikowanymi badaniami laboratoryjnymi (Cell Tissue Res (2003) 311:393-399), prowadzonymi na świeżo wyizolowanych z chrząstki chondrocytach. Wzbogacenie medium wzrostu komórkowego o hydrolizat kolagenu doprowadziło do znaczącej stymulacji syntezy kolagenu w komórkach chrząstki.

W badaniu eksperymentalnym inkubowano przez trzy dni w medium zasadowym dojrzałe chondrocyty wołowe. Następnie dodano do medium hydrolizat kolagenu ( 0,5 mg/ml Medium) i wykonano próbki bez kolagenu oraz próbki z hydrolizatem proteinowym nie zawierającym kolagenu (0,5 mg/ml Medium) i kontynuowano inkubację przez kolejne osiem dni. Naukowcy stwierdzili immunohistochemicznie syntezę kolagenu w medium, a także poprzez wykazanie osadzonych aminokwasów znaczonych izotopami.

Wyniki badań potwierdzają: dodanie hydrolizatu kolagenu do medium wzrostu komórek doprowadziło aż do dwu i półkrotnego, zależnego od dawki wzrostu wydzielania kolagenu, którego nie dało się wykazać w próbkach kontrolnych.
Wyniki te dostarczają informacji odnośnie możliwego mechanizmu złożonej regulacji turnoveru kolagenu w stawach. Według tego produkty rozkładu kolagenu stymulują syntezę kolagenu w dodatnim mechanizmie sprzężenia zwrotnego i indukują znów budowę nowej tkanki chrząstnej.

Aktualne obserwacje badaczy tworzą dalszy element łańcucha naukowego, dowodzącego, że celowe dostarczenie hydrolizatu kolagenu w codziennym odżywianiu w celu zapobiegania i terapii zwyrodnieniowych chorób stawów takich jak artroza jest zasadne. „Łatwo sobie wyobrazić, że zażywanie hydrolizatu kolagenu jako uzupełnienie naszej diety, aktywować będzie syntezę kolagenu w chrząstce. Właśnie w takich warunkach, w jakich znajduje się chrząstka – a więc w ogromnym stresie zewnętrznym – zażywanie hydrolizatu kolagenu może okazać się sposobem o największym znaczeniu z punktu widzenia medycyny, znacząco redukującym zwyrodnieniowe zmiany stawów“, wnioskuje dr Steffen Oesser.

Odpowiadające temu stanowisku wnioski podają również inni renomowani badacze jak amerykański specjalista od artrozy prof. Roland Moskowitz lub reumatolog prof. Milan Adam, uważany za ojca badań nad hydrolizatem kolagenu. Również oni, w oparciu o wyniki ich badań, popierają codzienne zażywanie hydrolizatu kolagenu. Zwłaszcza u pacjentów z artrozą, lub u osób, których stawy są na co dzień wyjątkowo mocno obciążone, jak u sportowców lub osób z nadwagą, hydrolizat kolagenu ma duże znaczenie jako uzupełnienie diety. Zalecana dawka dzienna wynosi 10 gram.

Dobry profil bezpiecznego środka hydrolizatu kolagenu – amerykański urząd ds. żywności już w 1975 roku zadeklarował hydrolizat kolagenu jako bezpieczny środek, nadając mu status GRAS (generally recognised as safe) – sprawia, że jest on wyjątkowo interesujący z perspektywy zapobiegania i terapii zwyrodnieniowych chorób stawów.

Skład aminokwasów hydrolizatu kolagenu w postaci roztworu do picia odpowiada składowi matrycy chrząstki. Z hydrolizatu resorbowane są po jego zażyciu fragmenty kolagenu i zachowywane w chrząstce stawowej.

W zależności od dawki fragmenty te stymulują tam biosyntezę kolagenu typu II, jak informuje Oesser na jednym z sympozjum firmy. Badacz był w stanie udowodnić na podstawie kultur komórek chrząstki, że dodany hydrolizat kolagenu zwiększa produkcję kolagenu w komórkach dwa i pół razy w porównaniu do komórek nie poddanych jego działaniu.

Fragmenty kolagenu resorbowane z jelit i wchłaniane przez tkankę chrzęstną mają widocznie to samo działanie jak naturalne produkty rozkładu kolagenu – stymulują na nowo syntezę kolagenu i przeciwdziałają zużyciu matrycy chrząstki.

Kultywowane komórki chrząstki produkują po dodaniu hydrolizatu kolagenu również więcej proteoglikanów, powiedział Oesser: "Wskutek działania hydrolizatu kolagenu produkowane są najważniejsze elementy zewnątrzkomórkowej matrycy chrząstki". Jest to ważne dla jakości i wytrzymałości chrząstki.

Zażywany hydrolizat kolagenu zapobiega zwyrodnieniowym chorobom stawów. Wskazują na to również badania kliniczne, w których uczestniczyli pacjenci z bólami i zesztywnieniem w kolanie. U części z nich dolegliwości wyraźnie się zmniejszyły.