rarytas!!!
PIĘKNA CUKIERNICA CHARLOTTA Z BRĄZOWA LAMÓWKĄ BEZ DEKORACJI
Charlotte- najpiekniejszy ponadczasowy fason Koenigszelt- jeden z najpiękniejszych przykładów porcelany śląskiej- mozna powiedziec chluba fabryki. Zaprojektowany pod koniec lat 20tych - produkowany jest do dzisiaj. Neorokokowe rocaillowe asymetryczne linie uchwytów - filiżanki i dzbanki na małych nóżkach- ..ekstraklasa!!!
Stan bardzo dobry...ale... na rączcie mamy brązowy odcisk palca- widoczne sa linie papilarne- nieostrożnego pracownika, który musiał dotknać emalii byc może stało się to podczas złocenie, które w jednym miejscu równiez jest rozmazane... czyli mozna powiedziec, że ta cukierniczka ma dodtakową sygnaturę artysty...
Ciekawe jest to, że pod kołnierzem mamy złocenie- a juz uchwyty nie sa złocone. Może to wskazywac, że cukiernica powstała około 1935 roku, kiedy Hitler zabronił uzywania metali szlachetnych do zdobienia porcelany ze względu na oszczędności wojenne.
Cukiernica jest w kolorze kości ecru- bardzo ładna jak cały fason Charlotte.
Wymiary: wysokość 10,3 cm średnica 11 cm od ucha do ucha 15,5 cm
· Jaworzyna Śl. (Königszelt)
· Porzellanfabrik C. Heckmann & Rappsilber (ca. 1870 - 1876)
· - Porzellanfabrik August Rappsilber (1877 - 1886)
· - Porzellanfabrik Königszelt A.G. (1886 - 1945)
· - Königszelt - Państwowa Fabryka Porcelany (1[zasłonięte]945-19)
· - Jaworzyna Państwowa Fabryka Porcelany (1949 - ?)
· - Zakłady Porcelany Stołowej, P.P. (? - 1957)
· - Karolina Zakłady Porcelany Stołowej P.P. (1[zasłonięte]957-19)
· - Karolina Zakłady Porcelany Stołowej Sp. z o.o. (1994 - )
· Notatka historyczna
· Fabryka porcelany w Jaworzynie Śląskiej ( Königszelt ) założona została w 1860 roku przez przedsiębiorcę budowlanego Silbera, który wybrał tę lokalizację fabryki ze względu na łatwy dostęp do znajdujących się w okolicy bogatych złóż gliny i węgla. Już wkrótce rozpoczął produkcję wyrobów, najczęściej utrzymanych w dekoracjach Zwiebelmuster ( wzór cebulowy ) i Strohblumen ( wzór suchych kwiatów ). Ponieważ koszty produkcji były niskie, oferta fabryki stała się atrakcyjna dla klientów i szybko przyniosła zyski właścicielowi.
W 1871 roku, Silber otrzymał bardzo intratną propozycję sprzedaży fabryki i już w 1872 nowymi właścicielami przedsiębiorstwa zostali C. Heckmann i August Rappsilber, którzy kontynuowali produkcję przynoszącą zyski, przenosząc jedynie siedzibę firmy do Berlina. Fabryka nosiła wówczas nazwę Porzellanfabrik Heckmann & Rappsilber.
C. Heckmann, osiągnąwszy dość pokaźne zyski, w 1878 roku zdecydował się opuścić spółkę i pozostawić fabrykę w rękach A. Rappsilbera, który z sukcesem kontynuował prowadzenie firmy aż do przejścia na emeryturę w 1886 roku.
Fabryka osiągała znacznie lepsze wyniki finansowe od wielu innych, dlatego też zwrócił na nią uwagę dyrektor generalny koncernu Strupp - Dr. Gustav Strupp, który odkupił od Rappsilbera przedsiębiorstwo, zmieniając jego nazwę na Porzellanfabrik Königszelt A.G. Akcjami spółki bardzo zainteresował się koncern Lorenz Hutschenreuther z Selb w Bawarii i już w 1905 roku przejął pakiet większościowy akcji firmy z Jaworzyny Śląskiej. Nastąpił wówczas dynamiczny rozwój fabryki w celu zwiększenia produkcji. Asortyment został zmieniony i teraz produkcja koncentrowała się na wysokiej jakości porcelanie stołowej, przeznaczonej głównie na eksport. Rozbudowa zakładu i zwiększenie produkcji wymusiło zwiększenie również zatrudnienia. W 1913 roku zatrudnionych było ponad 670 osób. Nawet wybuch I Wojny Światowej nie zahamował rozwoju produkcji i przedsiębiorstwa. W 1922 roku zatrudniano 850 osób, a w 1930 ponad 1000.
Porzellanfabrik Königszelt A.G. była jedną z kilku fabryk porcelany, jakie otrzymały licencję na produkcję figurek postaci Disney'owskich, które jako niearyjskie, w okresie III Rzeszy Niemieckiej, zostały w większości zniszczone. Dziś są wyjątkowo rzadkie i bardzo poszukiwane na rynkach antykwarycznych całego świata. W 1937 roku zatrudnienie spadło do ok. 800 osób, co było spowodowane optymalizacją procesu produkcji. Liczba ta pozostawała na stosunkowo stałym poziomie także w czasie II Wojny Światowej, jak również wówczas, gdy udziały Hutschenreuthera przejęła Porzellanfabrik Kahla z Turyngii.
W 1945 roku fabryka została upaństwowiona i przyjęła nazwę Państwowa Fabryka Porcelany Jaworzyna Śląska, a od 1954 roku: Zakłady Porcelany Stołowej KAROLINA Sp. z o.o. W latach 90-tych XX wieku fabryka została przekształcona w spółkę prywatną, w której udziałowcami zostali jej pracownicy.
Königszelt (today Jaworzyna Śląska):
Comment:
When the railway line from Breslau to Freiburg was built in 1843, a name was needed for a junction with the line from Schweidnitz to Striegau. As the location in the Schweidnitz district of Silesia was literally in the middle of nowhere, a hasty search for clues began. Someone noticed that at the time of the Bunzelwitz encampment in 1761 (during the Seven Year War) the tent of Frederick The Great must have been standing somewhere around the location. And so the name 'Königszelt' was choosen, just meaning 'The Kings Tent'. It stayed quite small over the years and had a population of 3,866 in 1939, with people either working for the railway or the porcelain manufacture. Since 1945, 'Königszelt' is 'Jaworzyna Śląska', located in the 'Wojewodschaft Dolnośląskie' area of Poland. Thanks to Jacqueline Kacprzak for correcting the factory name timeline.
[1] : Porzellanfabrik Silber & Comp. (1860 until 1872)
The company was founded in 1860 in the city of Königszelt by the businessman and master builder Silber who chose the location due to the easy access to rich deposits of clay and coal found in the surroundings. Soon afterwards, he already produced a wide range of staple commodities mostly decorated in 'Zwiebelmuster' (Blue Onion), 'Strohblume' (Strawflower) or 'Indisch Blau', an abstract 'Strawflower' version that is either stamped or applied via a matrix. As the production costs were very low the business was able to sell items much cheaper than other companies, it had become a very interesting object for investors.
[2] : Porzellanfabrik Heckmann & Rappsilber (1872 until 1878)
In 1871 Silber received a lucrative offer to sell the business and in 1872 the factory was taken over by C. Heckmann and August Rappsilber which continued producing generally the same items as before but relocated the main office to the city of Berlin.
[3] : Porzellanfabrik August Rappsilber O.H.G. (1878 until 1886)
Heckmann had only joined Rappsilber as an investor and based on the ongoing success of the company soon was able to make some profit but after a few years he decided to move on, leaving August Rappsilber as sole proprietor who successfully continued business until he himself decided to sell the comany and retire. As the business had in a short time achieved more than many others, it had caught the eye of Dr. Gustav Strupp, main director of the Strupp-Konzern investment group.
[4] : Porzellanfabrik Königszelt A.G. (1886 until 1951)
On December 18th 1886 the factory was sold the the Strupp group and renamed; the new company name was registered at the local trade register on the January 22nd 1887 and the same year also saw the company move its main office back to Königszelt. As corporation, the business of course issued shares and nearly straight from the beginning one company was especially interested in the business: the company of Lorenz Hutschenreuther from Selb (Bavaria) finally achieved shares majority in the year 1905 and started to invest into the new aquisition as to further increase their output. The product range was changed, now concentrating on better tableware which was in large numbers also produced for export; this resulted in a large expansion of the plant and an increase in employment numbers which then reached a total of just over 670 people in 1913. The First World War did not stop the expansion process and in 1922 the factory offered work for 850 people; that number was exceeded in 1930 as the factory employed just over 1000 people.
It should be noted that the 'Porzellanfabrik Königszelt A.G.' was one of the few German companies allowed to produce Mickey Mouse figurines under license from Disney and they specialised in products based on Mickey Mouse images provided by the 'Südfilm A.G.' film distribution company. Most of these so-called 'un-aryan' products were destroyed during the Third Reich period from 1934 to 1945 and therefore belong to the rarest European pre-war Disneyana collectibles. In 1937, the number of people working for the company had dropped to around 800, mainly a result of optimized processing in the factory. That number remained relatively constant during the war and even if work was halted for short periods of time, production nearly went on as normal even when the 'Hutschenreuther A.G.' sold its shares to the 'Porzellanfabrik Kahla' in Thuringia.
Side note: A few times I have been contacted regarding single items like cups or plates that are decorated with a blue border as well as a single Viking longboat over which there is an eagle holding a Swastika. The porcelain with that decoration came into being after the German occupation of Norway in 1940; it is a special series manufactured in 1941 only and was issued to the officers mess' of the original seven divisions that took part in the actual operation which was codenamed 'Weserübung' (actually 'Weserübung-Nord').
[5] : Zakłady Porcelany Stołowej 'Jaworzyna' Śląska (1951 until 1957)
After 1945 the factory was on Polish territory and all German workers had to leave, most of them finding a new job at the Porzellanfabrik Bareuther & Co. A.G. in Waldsassen (Bavaria). It should be mentioned that in remembrance of the cooperation between the facilities not only in the creation of the 'Indisch Blau' decoration, the Bareuther company later created the factory mark 'Königszelt Bayern' (Königszelt Bavaria), shown in the mark section as entry [7]. Anyway, in 1951 the company was renamed to 'Zakłady Porcelany Stołowej Jaworzyna Śląska' and under Polish management, the facility expanded and was modernized from 1956 onwards and a year later the company was changed into a public limited (liability) company, resulting in another name change.
[6] : Zakłady Porcelany Stołowej 'Karolina' Spółka z o.o. (1957 until today)
The modernization continued up until 1961, mainly replacing the coal fired kilns through gas fired units and additionally installing special electric tunnel kilns for firing onglaze decorations. During the next five years many production steps were also changed as hand-molding gave way to mechanical molding and the time-consuming steel printing was replaced by silkscreen printing.
During the 1970's further modernization took place as automatic molding lines for cups, mugs and plates were installed, followed by two new types of kilns, one for normal glaze firing and one type for inglaze decorations. In the eighties, the plant developed even further and production quality and work conditions were considerably improved. The 1990's saw the company introduce many new production technologies like the isostatic presses for plates (which guarantee a very high quality) or new kilns for inglaze decoration which allowed the plant to produce a wide array of microwave and dishwasher safe goods.
|