- Rozpoznywanie i klasyfikacja kobierców znajdujących się w obrocie antykwarycznym
- Tradycjne wzory i charakterystyczna symbolika
- Znane warsztaty i ośrodki tkackie: Anatolia, Persja, Kaukaz, Indie, Chiny, Europa
- Techniki wyrobu, surowce, analiza motywów dekoratycznych
- Ponad 400 zdjęć i rysunków

Jak odróżnić kobierzec perski od indyjskiego, co to jest giordes, czym rózni się wyrób plemion koczowniczych od dywanu wyprodukowanego w warsztacie miejskim.
Co to jest wzór heratu.

Przewodnik ten odpowiada na te i inne pytania, a dodatkowym ułatwieniem dla czytelników jest bardzo bogaty materiał fotograficzny i liczne schematy rysunkowe, pomocne w klsyfikacji kobierców na podstawie stylu, czyli wzorów, kolorów i charakterystycznych cech technicznych każdego egzemplarza.

W książce omówiono znaczenie dywanu jako wyrobu artystycznego, a zarazem rzemieślniczego, syntetycznie przedstawiono jego tysiącletnią historię i przeanalizowano wszystkie wielkie obszary produkcji kobierniczej. Szczegółowo zaprezentowano najważniejsze ośrodki tkackie i typowe elementy stylu tkanin w nich produkowanych, które z kolei umożliwiają identyfikację i "nadanie imienia" kobiercowi

stron 192

wyd.
Wydawnictwo Arkady
1999 r.
ISBN 83-[zasłonięte]-4132-2

twarda okładka

stan:
bardzo dobry -

uwaga:
minimalne otarcia narożników okładki
na stronie tytułowej okolicznościowa dedykacja