W Indiach i starożytnym Rzymie był symbolem przyrzeczenia
wierności, kobiety podając go w potrawach potwierdzały swoją
lojalność wobec narzeczonego. W starożytnym Rzymie był
również jedną z przypraw poszukiwanych przez badaczy podczas
ich wypraw do Indii i Afryki Północnej, które następnie
wysiewano w królewskim ogrodzie. Był również bardzo
intensywnie używany w rzymskiej kuchni. Starożytni Grecy
podawali kmin przy nakrywaniu stołu (tak jak dziś podaje
się paprykę, pieprz czy sól), praktyka ta trwa do dziś w Maroku.
Został wprowadzony do Ameryki przez kolonistów
hiszpańskich i portugalskich. Do celów leczniczych była
uprawiany w Europie aż do czasów średniowiecznych.
Wierzono wtedy, że noszenie woreczku z nasionami kminu,
chroni od pecha i czarownic. Przesądy mówiły też, że roślina
zatrzymuje kochanka, który chce odejść. Uważano również,
że para która ma nasiona kminku podczas ceremonii ślubnej,
będzie miała szczęśliwe życie. Do Ameryki został wprowadzony
przez kolonistów hiszpańskich i portugalskich.
Uprawa wymaga długiego, gorącego lata przy dziennej
temperaturze około 25-30 ° C, jest odporny na suszę,
wymaga żyznej, przepuszczalnej gleby.
W Polsce może być uprawiany w warunkach podobnych jak kminek, rozsadę wystawia się na stałe miejsce po 15 maja.
Nasiona są używane jako przyprawa do ich
charakterystycznego smaku i aromatu. Jest popularny
na całym świecie, a niezbędny w wielu kuchniach,
szczególnie w Azji Południowej, Afryce Północnej,
Ameryce Łacińskiej, zachodnich Chinach, Indiach,
na Bałkanach, Bliskim Wschodzie, w Meksyku i Chile.
W Indiach jest używany od tysięcy lat jako tradycyjny
składnik niezliczonych kormas, masal, zup i innych potraw.
Kmin dodawany jest do niektórych serów i tradycyjnego
pieczywa francuskiego oraz w w Ameryce Środkowej
do gazpacho i empanadas. Bywa powszechnie stosowany
w tradycyjnej kuchni brazylijskiej i daniach Tex-Mex.
W Bułgarii i Turcji, jest używany jako
przyprawa do dań z grilla. Jest częścią mieszanek: achiote,
adobos, sofrito, garam masala, curry i baharat.
Typowym daniem z intensywnym aromatem
kminu jest falafel. Jest jednym ze składników
autentycznego meksykańskiego guacamole.
Używany do gulaszy, zup, sosów, dodaje
ziemistego smaku i pomaga ocieplić smak potraw.
Owoce i ziele działają m.in. przeciwzapalnie, pobudzają serce
i ośrodek oddechowy, pobudzają wydzielanie soków
trawiennych, działają moczopędnie oraz napotnie.
Nasiona kminu są dobrym źródłem żelaza.
W TMC stosowane do ogrzania śledziony lub aby
zmniejszyć nadmiar ciepła w wątrobie, poprawiają apetyt.
W Azji Południowej, herbata z suszonych
i gotowanych w wodzie owoców jest używana na wzdęcia.
Na Sri Lance, napar z prażonych, a następnie
gotowanych nasion, jest podawany do uspokojenia
poważnych problemów żołądkowych.
Badania wykazały, że kminek może stymulować
wydzielanie enzymów trzustkowych, które są
niezbędne do prawidłowego trawienia
i przyswajania składników odżywczych.
Nasiona mogą mieć właściwości przeciwnowotworowe,
maja działanie ochronne, oczyszczają z wolnych rodników,
a także mają zdolność do stymulacji detoksykacji wątroby.
W medycynie kmin jest sklasyfikowany jako środek
pobudzający, wiatropędny i antybiotyk.
Cena za sztukę na Kup Teraz
dotyczy ponad 50 nasion.
H I S T O R I A P R Z E D M I O T U moczopędne napotne przeciwnowotworowe przeciwzapalne zwiększa apetyt u oddechowy serce wątroba żołądek prob. trawienne jednoroczna w donicy na balkon roślina zielna herbaty przyprawa zioła aromatyczne egipcjanie indie meksyk ajurweda rzymianie grecy talizmany czary uroki
