Fred, młody impresario, wyrusza wraz z trupą teatralną na występy po kraju. Gwiazdą zespołu jest prawie dziewięćdziesięcioletnia Gertruda, kiedyś ulubienica publiczności, teraz niedowidząca i niedosłysząca, zniszczona życiem kobieta. Kolejne spektakle odbywają się przy pustej niemal widowni. Po przedstawieniu aktorzy oblegają Gertrudę, by utwierdzić ją w przekonaniu, że publiczność nadal podziwia jej grę. Sprytny Fred rozpowszechnia plotkę, że wielka aktorka coraz bardziej podupada na zdrowiu i w każdej chwili może umrzeć na scenie. Od tej pory na spektaklach nie brakuje publiczności. Gertruda jest szczęśliwa. Dopiero, kiedy Pola wyjawia jej podstęp Freda, aktorka uświadamia sobie, że ludzie przychodzą do teatru głównie po to, by zobaczyć jej śmierć. W drodze do następnego miasta Gertruda umiera. Przejmujący i gorzki portret starej aktorki ukazany na tle bezwzględnych stosunków panujących w środowisku prowincjonalnych artystów i ich menażerów, którzy dla własnych interesów poświęcają zdrowie oraz godność wykonawców.