Licytacja książek na moim koncie oznacza akceptację wszystkich informacji   
 i warunków transakcji podanych w opisie aukcji oraz na stronie 

SPIS TREŚCI:

Przedmowa do wydania polskiego
Przedmowa
Krótki   przegląd   procesów   roboczych    w    przędzalnictwie wełny czesankowej (wg DIN 60415 i 60416)     
I.       Pranie   wełny
1.   Sortowanie
a.  Cel   sortowania
b.   Przebieg   sortowania
2.   Pranie
a.  Cel i zadanie prania
b.  Rozluźnianie
c.  Odpotniarka   (moczarka)
d.  Pralnice
e.  Przebieg  prania
f.    Suszenie po praniu i natłuszczanie
II.   Zgrzeblenie
1.   Opis   zgrzeblarki
a.  Obicia zgrzeblarskie
b.  Zasilanie
c.  Elementy robocze  zgrzeblarki
d.  Czyszczenie i ostrzenie obić zgrzeblarskich
e.  Nastawianie   zgrzeblarek
III.  Czesanie
1.   Znaczenie i zadanie czesania
2.   Rozciąganie wstępne  przed  czesaniem
a.  Rozciągarki, łączenie i rozciąg
b.  Rozciągarki   z   pojedynczym   i   podwójnym   polem grzebieniowym
3.   Czesarka
a.  Konstrukcja
b.  Działanie czesarki
c.  Czesanka, wyczeski, puch czesarkowy
4.   Rozciąganie po  czesaniu
5.   Gładzenie
a.  Urządzenie  zasilające
b.   Urządzenie piorące
c.  Urządzenie  susząco-gładzące
d.  Rozciągarka   pogładziarkowa
6.   Rozciągarka końcowa  czesanki
7.   Plan   czesania
8.    Czesanie  włókna  ciętego
a.  Rozluźnianie
b.  Zgrzeblenie  i  czesanie włókna  ciętego
IV.  Przygotowanie do przędzenia i przędzenie wstępne
1.    Proces technologiczny, jego cel i zadania
2.   Maszyny   przygotowawcze   (niedoprzędzarki)  
a.  Zespół przygotowawczy systemu francuskiego
b.  Przędzenie  wstępne   systemu  angielskiego  
c.   Przędzenie wstępne systemu niemieckiego
3.    Obliczenia technologiczne w przędzeniu wąjępnym
a.  Zasady obliczeń
b.   Obliczenia    technologiczne    rozciągarki    podwójno-grzebieniowej  na  podstawie  schematu kinematycznego  (rys. 29)
c.   Obliczenia       rozciągarki       podwójnogrzebieniowej z urządzeniem wałkującym
d.   Obliczenia    technologiczne    rozciągarki    jeżakowej (pasaż  VIII)
4.    Plan  przędzenia
a.   Pojęcie numeru metrycznego i jego  pomiar
b.   Obliczanie Nm taśmy z rozciągu i łączenia
c.   Plan pracy czesalni (wg "W. Fritscha)
d.   Plan przędzenia wstępnego
e.   Obliczenie  wydajności  maszyn   oddziału   przygotowawczego
5.   Przerób włókna  ciętego
V.   Przędzenie właściwe
1.   Uwagi   ogólne
2.    Maszyny  przędzalnicze
a.   Przędzarka wózkowa  (selfaktor)
b.   Przędzarka obrączkowa
c.   Przędzarka   kapturkowa
d.  Przędzarka   skrzydełkowa
VI.   Skręcanie  (nitkowanie)
1.    Cel   i  zadanie
2.   Łączenie i przewijanie
a.  Łączniarka-przewijarka   zwykła
b.  Łączniarka-przewijarka   systemu  Rio
c.   Przewijarki krzyżowe z bębnami szczelinowymi
3.   Skręcarka   obrączkowa
4.    Skręcanie   fantazyjne
5.   Motanie
6.   Parowanie przędzy

____________________________________________

"Przedmowa do wydania polskiego
Przędza czesankowa jest najdroższą przędzą używaną do wyrobu artykułów powszechnego użytku. Na wysoką wartość tej przędzy wpływają wysokie wymagania dotyczące surowca, kosztowny i stosunkowo długi cykl produkcyjny, skomplikowane i różnorodne maszyny oraz konieczność wysoko kwalifikowanej obsługi.
W okresie gospodarki kapitalistycznej polski przemysł czesankowy był klasycznym przykładem skutków tej gospodarki. W tym okresie nie. było w Polsce ani jednej fabryki czesankowej, która nie byłaby własnością kapitału obcego {przeważnie francuskiego). Personel kierowniczy był sprowadzany z zagranicy. Rzadko który majster był Polakiem. Montaż maszyn nowych, a nawet remont starych dokonywany był przez specjalnie sprowadzanych cudzoziemców. Nic więc dziwnego, że ilość fachowców-wełniarzy ze specjalnością czesankową była z początkiem okresu po ostatniej wojnie niesłychanie mała.
Polska literatura i=fachowa z dziedziny przerobu czesankowego wełny nie miała jeszcze ani jednej pozycji książkowej, a publikacje w czasopismach oraz w książkach włókienniczych zajmowały się problemem „czesankowym" tylko fragmentarycznie lub na tle ogólnej technologii włókienniczej.
Niezbyt jeszcze bogate polskie słownictwo techniczne jest w dodatku zbyt mało rozpowszechnione. Fachowcy starszego pokolenia dotąd jeszcze używają adoptowanych określeń obcych, które są przejmowane przez młode kadry.
Użyte w tej książce określenia, stanowiąc odpowiednik terminów użytych w oryginale niemieckim, są przeważnie zaczerpnięte z dzieła prof. Bratkowskiego „Przędzalnictwo", S. Neubarta „Technologia przędzalnictwa wełny" cz. 1, jak i z terminologii używanej w Instytucie Włókiennictwa lub Politechnice Łódzkiej.
Praca H. Kittla przedstawiona tu w tłumaczeniu, nie wyczerpuje całkowicie zagadnienia przędzalnictwa czesankowego, bowiem omawia najszerzej przędzenie wg systemu francuskiego, a pobieżniej opisuje przerób czesankowy wg systemu angielskiego.
Ze względu na praktyczne ujęcie książka ta może stanowić cenną pomoc tak dla praktyków w zakładach, jak i słuchaczy szkół technicznych, specjalizujących się w przędzalnictwie czesankowym wełny."