Kinestezja artykulacyjna cz 1+ malowanka

O zaburzeniach kinestezji mówimy wtedy, gdy dziecko osiągnęło sprawność narządów artykulacyjnych,
taką aby wymówić poszczególne głoski. Nadal jednak w niektórych wyrazach zamienia głoski
Trudność sprawia dziecku wykonanie bardzo szybkich, precyzyjnych ruchów narządów artykulacyjnych
w wyrazach, w których występują w bliskim sąsiedztwie głównie głoski:

š – s - ś, ž – z - ź, č - c – ć, dž- dz – dź, r – l - j, k – t, g – d.

Utrzymujące się zaburzenia kinestezji artykulacyjnej często współwystępują z nieprawidłowościami w obrębie
słuchowego różnicowania głosek Tego typu trudności dają efekty w pisaniu, głównie ze słuchu, w postaci błędów
fonetycznych, ortograficznych. Język polski obfituje w zestawienia typu: siostrzyczka, artyleria, nigdy, itp. Wymaga się
więc od czytającego i piszącego poprawnej artykulacji, prawidłowo rozwiniętej słuchowej pamięci fonologicznej, słuchu
fonematycznego, prawidłowego czucia ułożenia narządów artykulacyjnych (kinestezji artykulacyjnej).
Jak to osiągnąć? Zgromadzone na płycie ćwiczenia pozwolą wytrenować kinestezję artykulacyjną.
Powtarzanie zgromadzonych cząstek wyrazowych ćwiczy także pamięć fonologiczną i słuch fonematyczny.