Henning Köhler
O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych
Duchowe podstawy praktyki wychowawczej
- Wydawnictwo: Impuls
- Rok wydania: 2009
- Format: B5
- Stan: NOWA
- Okładka: twarda
- Ilość stron: 144
Nasza cena: 23,00 PLN
OPIS:
Niniejsza książka opisuje przede wszystkim osłabienie działania Anioła w odniesieniu do „fundamentu bytu”, to znaczy do ciała fizycznego. Książka, którą napisałem później (Jakie błędy popełniliśmy?), ukazuje natomiast drugą stronę osobowości opisywanych tu dzieci: całkowitą odporność na duchową korupcję, ich godną podziwu odwagę, z którą osłaniają i bronią obecnych w sobie sił niebios, ich niezłomność w walce o to, aby się nie dać ugiąć, dopasować i by, nie zważając na ryzyko, rzucać ziarno na zasiew nowej kultury, kultury bezwzględnie koniecznej – o ile Ziemia ma nadal pozostać planetą możliwą do zamieszkiwania przez ludzi. Zwróćmy uwagę na to, jakie idee i projekty powstają w głowach dzieci, których zachowanie wykazuje „odstępstwa od normy”. Zauważmy, że pomimo braku doceniania wybitnych uzdolnień duszy tych dzieci przez dzisiejsze społeczeństwo, w którym liczy się wydajność produkcyjna, są one niezwykle cenne i konieczne, aby właśnie dla tego społeczeństwa stworzyć humanitarne perspektywy na przyszłość. Czy to wszystko jest przypadkiem, zbiegiem okoliczności? No cóż... Czytelników, którzy mnie nie znają, chciałbym jeszcze zapewnić, że na kartach tej książki nie będą nauczani religii, mimo iż jest w niej mowa o Aniołach. Postaram się wykazać zasadność rehabilitacji pojęcia „Anioł” i sądzę, że również ci z Państwa, którzy są sceptykami, będą mogli je zaakceptować.
Niniejsza książka ukazała się po raz pierwszy w 1994 roku. Do tej pory sprzedano w Niemczech około 20 000 egzemplarzy i przetłumaczono ją na kilka języków (na język niderlandzki, włoski, francuski oraz angielski). Można więc powiedzieć, że książka była – skromnym, ale jednak – sukcesem wydawniczym. Wielokrotnie spotykałem się z opinią, że żadna z moich publikacji nie odwołuje się do praktyki w tak dużym stopniu jak właśnie ta. Z owym stwierdzeniem mogę się zgodzić jedynie po części. Jeśli do pojęcia praktyki włączymy poziom, który określę jako „działanie we własnym wnętrzu” – a takie jest centralne zamierzenie antropozofii – to książki napisane przeze mnie później, pt. „Schwierige” Kinder gibt es nicht (Nie ma dzieci trudnych) oraz Was haben wir nur falsch gemacht? (Jakie błędy popełniliśmy?), zawierają z całą pewnością więcej wskazówek praktycznych, a także ćwiczenia.
W książce O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych podaję również pewne ćwiczenia, ale jest to przede wszystkim napisany językiem powszechnie zrozumiałym podręcznik do pedagogiki i psychologii zmysłów, który na kilka spraw kładzie, jak sądzę, nowe akcenty.
Uwagi do piątego wydania
Przedmowa do pierwszego wydania
Zasady praktyki wychowawczej opartej na podstawach duchowych
Pomoc ze świata nocy
Czy Anioł odpowiada?
Pytania Strażnika na moście
Gdy ciało jest dla duszy zbyt zimne
Chłodna głowa i gorące serce
Wychowanie moralne
Postrzeganie jako proces twórczy
Naśladowanie i pragnienie dobra
Na tropie zmysłu życia
Uwagi wstępne
„Prazadowolenie”
Uwagi na marginesie dotyczące trudnego tematu zmysłu życia
Pozytywny, spokojny stan jawy oraz dobro jako podstawa świata
Rytmy życiowe a zaufanie wobec bytu
Dziecko nerwowe i niespokojne
Pielęgnowanie zmysłu życia jako oswobodzenie oddechu
Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: tolerancja
Na tropie zmysłu dotyku
Skóra jako narząd zmysłowy
Uwagi dotyczące postrzegania dotykiem
„Uczucie bycia przenikniętym Bogiem”
Zmysł dotyku a zainteresowanie światem:
różnica – rezonans – oczywistość
Wiedza o człowieku a praktyka wychowawcza
Co to znaczy „rozumieć...”?
Stosunek do świata wyrażający miłość
Bliskość a niebezpieczeństwo zranienia
„Ja cielesne posiadające granice przestrzenne”
Przybycie na Ziemię
Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: troskliwość
Tajemny uraz dziecka lękliwego
Zmysły cielesne i zmysły społeczne – o lękach nabytych
Dziecko lękliwe i niepewne – obserwacje
Przygotowanie do snu i początek dnia
Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: „pozytywne spojrzenie”
Dziecko lękliwe i niepewne – dalsze obserwacje
Podsumowanie: postępowanie z dziećmi niespokojnymi i lękliwymi
Na tropie zmysłu ruchu oraz zmysłu równowagi
Uwagi wstępne
„Doznanie swobody w obszarze własnej duszy”
Uczucie „autonomiczności”
Ukryty kompozytor
O subtelnym nastrojeniu duszy
Postać duszy: postać stworzona z ruchu
Zdolność do współodczuwania
Niesłuszne wnioski wyciągane w utrudnionych warunkach rozwojowych
Dziecko smutne i skłonne do pogrążania się w sobie: charakterystyka ukrytych zaburzeń zmysłu ruchu
Podłoże: słabe naśladowanie we wczesnym dzieciństwie
Muśnięte przez Anioła: nieświadome tęsknoty dziecka
Postępowanie z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie
Mowa ukształtowana – gest, który ma sens
Wychowywanie dzieci i wychowywanie siebie: siła współodczuwania
Zmysł równowagi
Oswobodzenie ramion i dłoni
Zmysł równowagi a umiejętność wydawania sądów :48:34
Równowaga duszy a zmysł równowagi
„Umiejętność chodzenia jako dar łaski”: kierownicza rola zmysłu równowagi
Równowaga duszy a poczucie własnej wartości
Wskazówki wychowawcze w postępowaniu z dziećmi smutnymi i skłonnymi do pogrążania się w sobie
Zakończenie: pedagogika a etyka
Wykaz literatury przedmiotu
Wybór bibliografii w języku polskim
Wybór bibliografii w języku niemieckim
