Wszyscy znamy prawidłowość, sprawdzającą się w przypadku przeważającej części sequeli, z których bardzo niewiele potrafi dorównać swym pierwowzorom. Tym razem, o dziwo stało się inaczej, bo druga część przygód zgubionego przez rodziców Kevina nie jest wcale znacząco słabsza od pierwszej. Cała siła tego filmu polega na jego niemal dokładnej powtarzalności względem części pierwszej. Znów mamy Boże Narodzenie, i znów Kevin się gubi. Tym razem na lotnisku i zamiast do Miami leci do Nowego Joku. Mając pod ręką torbę ojca z wypchanym portfelem i kartą kredytową zdrowo się zabawi, spędzając noc w luksusowym apartamencie hotelu Plaza i rozbijając się po mieście kilkunastometrową limuzyną. Na horyzoncie znów pojawia się para niezbyt rozgarniętych złodziejaszków, którzy zdążyli uciec z więzienia i chcą obrobić z gotówki sklep z zabawkami. Gdy dochodzi do nieuchronnego spotkania, okazuje się, że Kevin nawet na „gościnnych występach” potrafi wykazać się pomysłowością.