Salif Keita to malijski artysta od lat uważany za jedną z największych gwiazd muzyki "world music".Płyta "Anthology" to swego rodzaju "Best Of" zawierająca 11 nagrań wybranych z ponad 35 letniej kariery wokalisty.
Salif keita - Urodził się 25 sierpnia 1949 roku w małej wiosce Djolibie, jako potomek w linii prostej od średniowiecznego założyciela państwa - Sunjaty Keity. To królewskie pochodzenie stawia artystę niejako ponad obowiązujący w państwie system kastowy. Niestety, z powodu albinizmu - został odepchnięty przez rodzinę i nazwany "prawdziwym pechem, jaki mógł im się zdarzyć". Podejmując decyzję o rozpoczęciu kariery - naruszył panujące w kraju tabu, że muzyką zajmują się wyłącznie niższe klasy społeczne, a ojciec postanowił dodatkowo go wydziedziczyć, jako przynoszącego mu hańbę. Mając osiemnaście lat wyjechał do stolicy kraju - Bamako, gdzie grywał na ulicy i w okolicznych nocnych klubach. Po dwóch latach otrzymał propozycję dołączenia do słynnego zespołu - Super Rail Band de Bamako, gdzie gwiazdą był wtedy niezwykle popularny gitarzysta Kante Manfila.
W 1973 roku odszedł z grupy, by dołączyć do kolejnej formacji - Les Ambassadeurs, która z czasem zmieniła nazwę na Les Ambassadeurs Internationales. Na fali ich coraz większej popularności w 1977 roku artysta został uhonorowany Orderem Narodowym, przyznawanym przez prezydenta Gwinei. Był to również czas, gdy artysta zafascynował się dokonaniami Steviego Wondera, Tiny Turner i Ray'a Charlesa. To na ich występach scenicznych, image'u, a także ekspresji wokalnej zaczął wzorować swoje własne poczynania artystyczne. Siedem lat później formacja rozpadła się, a Keita postanowił wyjechać do Francji i zamieszkał w Paryżu. I dopiero w Europie został w pełni doceniony i odniósł prawdziwy sukces, choć czasem jego twórczość była poddawana krytyce. Niedługo potem wydał swój longplay "Soro", będący fuzją afrykańskich rytmów, jazzu, funku, a także europejskiego popu i elementów R&B. Podpisanie kontraktu z Island Records, dało mu możliwość rozwinięcia skrzydeł. W 1989 roku do sklepów trafił krążek "Ko-Yan". Na fali współpracy z klawiszowcem i producentem Joe Zawinulem, a także przy pomocy Carlosa Santany - światło dzienne ujrzała w 1991 roku płyta "Amen". Wydawnictwo spotkało się z tak dobrym przyjęciem, że zapewniło Salifowi, jako pierwszemu artyście z Afryki - nominację do Grammy.Druga połowa lat 90. to kolejne albumy artysty - "Folon...The past" (1995), "Seydou Bathili" (1997) oraz "Papa" (1999). W 2001 roku ukazał się longplay "Sosie", a następnie Salif postanowił wrócić do Bamako. Sporo koncertował, a także rozpoczął pracę nad nowym materiałem w studiu. Jego pierwszym albumem na rodzinnej ziemi był krążek "Moffou" wydany w 2002 roku, okrzykniętym jednym z najlepszych w jego całej karierze. Po raz kolejny muzyk otrzymał nominację Grammy. Keita postanowił wybudować własne studio nagrań, gdzie nagrał kolejną swoją płytę "M'Bemba" (2005). W następnym roku do sklepów trafiła kompilacja "The Lost Album". Jego ostatnią pozycją w studyjnej dyskografii pozostaje krążek "La Différence" z 2009 roku.Muzyka Keity to ciekawa mieszanka tradycyjnej muzyki zachodnioafrykańskiej z wpływami Europy oraz obu Ameryk. Wśród wykorzystywanych przez niego instrumentów, obok gitar, saksofonów, syntezatorów i organów, pojawia się także rozbudowana sekcja rytmiczna - djemby (rodzaj bębnów) i tradycyjny afrykański rodzaj perskusji - balafony (przypominające trochę drewniany wibrafon).
Tracklista: 1. Seydou 2. Mandjou 3. Calculer 4. Madan 5. Yamore 6. Folon 7. Lony 8. Nou Pas Bouger 9. Cono 10. La Difference 11. Bobo |