Początek XX wieku. Michał, młody chłopak z Poznańskiego, wyjeżdża do Niemiec szukać pracy. Znajduje zajęcie w fabryce. Tam zaprzyjaźnia się z polskim robotnikiem Stefkiem. Pragnie stać się człowiekiem kulturalnym, więc uczęszcza na kurs tańca i dobrych manier. Żądny wiedzy o świecie, zastaje pomocnikiem właściciela karuzeli i wyrusza z nim w objazd po niemieckich miasteczkach. Zaprzyjaźnia się z Hermanem, również pracującym u karuzelnika. Fascynują go kobiety, bardzo chciałby przeżyć miłosną przygodę, ale boi się zarażenia chorobą weneryczną. Z przerażeniem patrzy na Hermana, który korzysta z usług ulicznych prostytutek. Pomimo ostrzeżeń przyjaciela Herman nie zmienia trybu życia i zaraża się rzeżączką. Musi iść do szpitala. Po skończonym objeździe Michał podejmuje stałą pracę w kotłowni. Wynajmuje pokój u Gertrudy Luther, nadpobudliwej erotycznie rozwódki. Przez wiele miesięcy jest jej kochankiem, ale z kobietą łączy go tylko seks. Zmysłowy apetyt przerastają w końcu możliwości Michała. Porzuca frau Luther. Wyjeżdża do Westfalii, gdzie zaczyna pracować w kopalni. Ponownie spotyka Stefka i razem z nim próbuje uwodzić dziewczyny. Część zarobionych pieniędzy wydaje na eleganckie ubrania. Wraz z kolegami regularnie uczęszcza do domu publicznego, ale płatne miłość nie sprawie mu satysfakcji. Przypadkowo poznana niemiecka dziewczyna jest osobą wyrachowaną i wciąż prosi Michała o nowe prezenty. Bohater szybko kończy tę znajomość. Później dostaje posadę konduktora w tramwaju. Jego kulturalny sposób bycia rokuje szansę na dalszą karierę w Niemczech. W czasie pracy poznaje Polkę Agatę. Po raz pierwszy rodzi się w nim głębokie uczucie. Właśnie z Agatą się zaręcza. Razem postanawiają wrócić do kraju. Film w taktowny i nieco żartobliwy sposób dotyka ryzykownej problematyki inicjacji seksualnej. Zdjęcia, często stylizowane na stare fotografie, dodają uroku erotycznym doświadczeniom bohatera.