Stan okładki: bardzo dobry (-), okładka tekturowa pokryta tworzywem, posiada kilka niewielkich śladów drobnych zabrudzeń; obwoluta lakierowana, lekko pożółkła, posiada niewielkie ślady przetarć i zagięć oraz kilku plam od zamoczenia i drobnych zarysowań i zabrudzeń.
Stan kartek: kilka kartek posiada niewielkie ślady plam i/lub drobnych zabrudzeń, pozostałe czyste, w oryginalnym kolorze, z naturalnymi przebarwieniami papieru, jedynie od strony zewn. krawędzi kartki posiadają niewielkie ślady małych plam i drobnych zabrudzeń.
Książka została wydana w ramach cyklu "Współczesna Proza Światowa".
Tytuły oryginałów:
Przełożył: Mikołaj Melanowicz.
"
Kawabata Yasunari (1
[zasłonięte]899-19) to jedna z najciekawszych postaci we współczesnej literaturze japońskiej. Urodzony w Osace, wcześnie stracił wszystkich bliskich i doświadczył goryczy samotności. Początkowo chciał malować, ale szybko przerzucił się na literaturę. Pierwszy swój utwór napisał jeszcze w szkole średniej. Dużo czytał, zwłaszcza dzieła pisarzy europejskiego modernizmu (Strindberg, Joyce). Podczas studiów na Uniwersytecie Tokijskim związał się z kilkoma poważnymi czasopismami literackimi, a potem wraz z grupą przyjaciół propagował nowy kierunek, nazwany później neosensualizmem. Kawabata nie poddał się jednak całkowicie wpływowi nowych prądów, zachowując od początku swoje indywidualne oblicze. Jego twórczość, silnie osadzona w tradycji, jest jednocześnie ponadczasowa i bardzo japońska. Do najważniejszych utworów należą
Tancerka z Izu (1925),
Kraina śniegu (1934-47, PIW 1964),
Tysiąc żurawi (1949),
Głos góry (1954, PIW 1982),
Śpiące piękności (1961),
Kioto (1962). Tematyka ich, przesiąknięta osobistymi doświadczeniami autora, dotyczy w dużej mierze życia japońskiej inteligencji. Poprzez postacie bohaterów, zamkniętych w sobie, o bogatym życiu wewnętrznym, "przefiltrowany" jest niejako obraz świata, ludzi, przyrody. Postaciom brak uwarunkowania w otaczającej rzeczywistości
społecznej i politycznej, np. nie ma prawie nawiązań do wojny. Estetyka Kawabaty wywodzi się z rodzimych tradycji filozoficznych, przesyconych buddyzmem zen. Styl niezwykle prosty, lakoniczny, oszczędność w doborze środków wyrazu, częste operowanie aluzją, niedomówieniem, sugestią, sprawiają, iż obrazy jego przypominają naszkicowany kilkoma kreskami rysunek tuszem. Kawabata większość życia spędził w Kamakurze, gdzie też osadził akcję większości swych utworów. W 1968 roku otrzymał literacką nagrodę Nobla. Zmarł w 1972 roku.
Tysiąc żurawi, powieść wyróżniona nagrodą japońskiej Akademii sztuki, najpierw publikowana była w czasopismach w formie odrębnych opowiadań. O wartości tej oryginalnej poetyckiej powieści decyduje nie tyle fabuła - bohater Kikuji przeżywa miłość do kochanki swojego nieżyjącego ojca, a potem do jej córki, żeni się z dziewczyną nieskazitelnie czystą - ile liczne opisy obyczajowości japońskiej tak egzotycznej i ciekawej dla europejskiego czytelnika.
Śpiące piękności, dłuższe opowiadanie w pięciu rozdziałach, można zaliczyć do arcydzieł literatury światowej. Oryginalny pomysł twórczy osadzenia akcji utworu w niezwykłym domu schadzek, w którym starcy przyjmowani są przez głęboko uśpione dziewczyny, wprowadza nas w świat samotności ludzi starych w sposób prawdziwie mistrzowski."
Spis treści
Tysiąc żurawi
- Zachód słońca nad lasem
- Cień na shino
- Szminka matki
- Podwójna gwiazda
- Siewki na falach
- Rozstanie w podróży
- Nowa rodzina
Śpiące piękności
Zapraszamy do udziału w licytacji!
Zdjęcia:
