Kawę określaną mianem torrefacto spotkać można niemal wyłącznie w Hiszpanii, Portugalii oraz w Kostaryce. Torrefacto nie jest określeniem gatunku kawy, lecz oznacza charakterystyczny sposób jej palenia, w trakcie którego dodaje się niewielką ilość cukru. Karmelizujący się na powierzchni ziaren cukier, tworzy ciemną, szklistą powłokę. Mimo prawie czarnej barwy ziarna po zmieleniu dają brązowy namiał typowy dla średnio mocnego palenia.

Po raz pierwszy zabieg dodawania cukru w trakcie palenia zastosowano na przełomie XIX i XX wieku. Wbrew pozorom nie miał on na celu osłodzenia kawy, lecz zabezpieczenie jej przed jełczeniem w trakcie transportu i przechowywania w gorących warunkach. Później odkryto, że palenie na sposób torrefacto maskuje niektóre gorzkie i niektóre kwaśne smaki. Daje to nowe możliwości w tworzeniu doskonałych mieszanek kawowych.

Kawa zaparzona wyłącznie z ziaren torrefacto daje ciemny napar o charakterystycznym przypalonym smaku, lecz wcale nie bardziej cielisty niż z kawy tradycyjnego palenia. Kawa jest mocna, lecz mimo to o dość łagodnym smaku. W handlu kawa torrefacto jest najczęściej stosowana jako składnik mieszanek. Dodaje się ją w proporcji od 10% do 50%, a nawet 60%.

Poza smakowymi walorami, kawa torrefacto ma jeszcze działanie lecznicze. Według badań przeprowadzonych przez biolog Isabel López-Galilea na Uniwersytecie Nawarra, kawa espresso zaparzona z kawy torrefacto wykazuje wysoką aktywność przeciw utleniającą, co jak wiadomo ma kapitalne znaczenie w profilaktyce antyrakowej. Treść całego artykułu w języku angielskim można znaleźć na serwerze www.sciencedirect.com.