|
data palenia i pakowania : 15.05.2013
stopień palenia ziarna : średni
Dlaczego rekomendujemy
Kopi Luwak to najdziwaczniejsza znana nam kawa. Dziko żyjące na Sumatrze (Indonezja) niewielkie zwierzę żywi się owocami kawowca. Po przetrawieniu wydala „pestki” czyli właśnie ziarenka kawy które są zbierane, starannie myte i przygotowywane do sprzedaży.
Charakterystyka surowego ziarna kawowego:
Kraj pochodzenia: Indonezja
Odmiana botaniczna: Arabica
Metoda obróbki : patrz opis
Dostępność: dane są nieprecyzyjne od 0,5 t do ok. 1 -1,5 t rocznie
Metoda suszenia : patrz opis
Klasyfikacja: wg regulacji dopuszcza się do 2% określonych defektów tym nie mniej grade A
Rozmiar ziaren : sito 16/18
Charakterystyka naparu
smak: bardzo dobry, pełny, ziemisty
aromat : intensywny
kwaśność: średnia
cielistość: dobra
Nieco więcej informacji Każdy rodzaj surowego ziarna kawowego przechodzi proces fermentacji bądź w środowisku wodnym ( tzw metoda mokra ) bądź naturalnie, na słońcu ( tzw metoda sucha ). Ta kawa fermentuje jednak bardzo specyficznie mianowicie w przewodzie pokarmowym pewnego zwierzęcia, które żyje na indonezyjskich wyspach Sumatra, Jawa i Sulawesi. Przez miejscowych nazywany Luwak ( naukowa nazwa Paradoxsurus ) torbacz z rodziny sibetów, przypomina nieco lisa. Żyje i żeruje jednak na drzewach. Przez długi czas uważany był przez plantatorów kawy za szkodnika ponieważ żywi się m.in. owocami kawowca wybierając te najbardziej czerwone i dorodne. Nie wiadomo kto pierwszy w padł na pomysł tych nietypowych „zbiorów” Prawdopodobnie, jak w wielu tego typu przypadkach, był to jedynie lokalny zwyczaj, szerzej nie znany nawet w Indonezji.
Po raz pierwszy poza Indonezją Kopi Luwak pojawił się w USA. Na początku lat dziewięćdziesiątych zaczęto ją serwować w kawiarni Novel Cafe w Santa Monica a kalifornijskie towarzystwo lokalnych snobów wydatnie przyczyniło się do spopularyzowania tej kawowej ciekawostki.
Właściwie tak jest do dzisiaj. Kopi Luwak to kawa dla kawowych snobów. Ze względu na zupełnie „kieszonkowy” zbiór oraz opisaną powyżej specyfikę, ceny ziarna osiągają zawrotne, najwyższe chyba dla kawy ceny. Surowe ziarno sprzedawane jest nawet za 500 USD za kg. Filiżanka kawy w kawiarniach potrafi osiągać cenę nawet 60 funtów. Dlategokupują ją ludzie zamożni i znani. Wiadomo, że z ciekawości kupił ją np. John Cleese z Monthy Pythona,a Oprah Winfrey prezentowała Kopi Luwak w jednym ze swoich słynnych programów telewizyjnych w 2003 roku.
Mimo tej snobistycznej otoczki wiele osób twierdzi jednak że Kopi Luwak warto spróbować także ze wzgl. na jej wyjątkowe walory smakowe. Opisywana jest przez smakoszy jako kawa o ciężkiej cielistości, ziemistej, bagnistej nucie, przywodzi zapachem zieleń dżungli, często powtarza się opinia o karmelowym posmaku i syropowatej wręcz konsystencji. Niemal wszyscy, którzy spróbowali tej kawy, mówią o czymś jeszcze co trudno zdefiniować słowami. Może to wpływ zwierzęcych enzymów ? Chyba coś jest na rzeczy skoro mamy informację, że największa sieć kawiarni, globalny Starbucks, także kupuje Kopi Luwak nie po to jednak aby serwować tą kawę w swoich kawiarniach lecz aby używać jej na wewnętrznych szkoleniach firmowych. Ważną sprawą jest kwestia autentyczności. Jest oczywiste, że przy tak limitowanej ilości i astronomicznie wysokiej cenie pokusa sprzedaży falsyfikatu jest olbrzymia. Przy zakupie należy więc zwracać uwagę czy sprzedawana kawa posiada certyfikat autentyczności.
Naszym zdaniem Kopi Luwak to kawa rzeczywiście ciekawa w smaku, wyraźnie wyczuwa się charakterystyczny smak indonezyjskiej Arabiki Mandeling, smak który daje wulkaniczna gleba, ziemisty i pełny. Aromat jest zdecydowany, kwasowość umiarkowana. Zdecydowanie dobra kawa. Czy warta jednak tak absurdalnie wysokiej ceny ? Nasza opinia jest prosta : na pewno warto spróbować natomiast na stałe pić ją będą tylko ci którzy się w tej kawie zakochają. Bo miłość nie musi być racjonalna.
|
