Katarzyna Aragońska Hiszpańska królowa Henryka VIII Giles Tremlett

Katarzyna Aragońska (1[zasłonięte]485 15), najmłodsze dziecko legendarnych hiszpańskich władców, Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego, miała wyjść za mąż, by przynieść korzyści swojej znamienitej dynastii. W jej żyłach płynęła odziedziczona po matce angielska królewska krew. We wczesnym dzieciństwie infantkę zaręczono z Arturem, księciem Walii, najstarszym synem angielskiego monarchy, Henryka VII. Obie strony czerpały z tego sojuszu wielkie korzyści. Jednak Artur zmarł kilkanaście tygodni po ślubie, a Katarzyna po kilku latach wyszła ponownie za mąż za jego brata, przyszłego króla Henryka VIII, które to wydarzenie zmieniło na zawsze historię Anglii i Europy.

Posługując się swą rozległą wiedzą zarówno o Hiszpanii, jak i Anglii oraz wykorzystując nieznane dotąd hiszpańskie źródła, Giles Tremlett stworzył pierwszą tak wyczerpującą biografię, przedstawiającą ponad cztery dekady z życia niezłomnej kobiety, opisując nie tylko jej życie jako żony Henryka VIII, ale także dzieciństwo i lata dorastania w ukochanej Hiszpanii. Gdy Katarzyna, już jako długoletnia królowa Anglii, odmówiła zgody na unieważnienie ślubu, znalazła się w centrum jednej z największych batalii o władzę Henryk odciął się od Kościoła katolickiego, a ponieważ pragnął męskiego potomka, usiłował anulować swoje pierwsze małżeństwo i poślubić Annę Boleyn.

Giles Tremlett w barwny sposób odtwarza życie jednej z największych postaci XVI wieku począwszy od jej dzieciństwa, spędzonego na podróżach z pełnym blichtru dworem Ferdynanda i Izabeli, przez bitwę pod Flodden gdzie pod nieobecność Henryka to Katarzyna poprowadziła armię angielską do zwycięstwa aż do determinacji pozostania królową i ostatnich lat spędzonych w niemal klasztornym odosobnieniu. Autor ukazuje pełną nieustępliwości kobietę nie tylko jako wspaniałą królową Anglii, kochaną przez poddanych, ale także jako osobę, która dla dobra sprawy zdolna była skłamać. Obraz Katarzyny Aragońskiej, hiszpańskiej królowej Henryka VIII, jest dzięki temu tak niezwykły i tak... prawdziwy.

Stron 408, ASTRA