Choć jest jedną z najstarszych kasz, w Polsce raczej rzadko pojawia się na stołach. Największą popularnością cieszy się w krajach Bliskiego Wschodu, gdzie jest dodawany praktycznie do każdej potrawy (przystawek, sałatek, zup, dań głównych oraz deserów).

Zawiera sporo białka wspomagającego odchudzanie i niewiele tłuszczów. Ma niski indeks glikemiczny (IG) - 46, nie powoduje więc gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi i daje uczucie sytości na długo. To zaś sprawia, że jest sprzymierzeńcem osób dbających o linię oraz diabetyków. Wyróżnia się największą spośród opisanych kasz zawartością błonnika, który reguluje trawienie i może zapobiegać zaparciom, a nawet nowotworom okrężnicy. Jest dobrym źródłem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz magnezu, żelaza i fosforu. Dlatego powinny go często jadać kobiety w ciąży i karmiące piersią.

Kaszę wystarczy wrzucić do wrzącej, lekko osolonej wody. Proporcje płynu i kaszy oraz czas gotowania zależą od wielkości ziaren. Szklankę grubego bulguru należy zalać 2 szklankami wody i gotować ok. 8-10 min. Drobną kaszę wystarczy zalać 1,5 szklanki wrzątku i pozostawić pod przykryciem 20 minut, aż wchłonie cały płyn. Potem zamieszaj widelcem, by rozdzielić ziarenka. Możesz dodawać ją do sałatek i zup. Doskonale smakuje też jako śniadanie z ciepłym mlekiem, miodem i owocami.