Recorded in person and in real time on February 13th of 2008 in Portland Oregon at Stereophonic Mastering Studio.
Final editing and mix for UNLEASH was created by Daniel Menche
This a first in a series of two studio collaboration recordings between Zbigniew Karkowski and Daniel Menche
Daniel Menche - electronics
Zbigniew Karkowski - electronics
Daniel Menche, long regarded as one of the heaviest hitters in the North American noise movement, has been riding a wave of well-received records over the last few years. Zbigniew Karkowski is an ex-member of the Hafler Trio and a student of legendary composers Iannis Xenakis and Pierre Boulez. When asked about the outcome of their recent collaboration, Menche remarked that it was over the top, with an old-school feel, and went on to make comparisons to a sound akin to an instrumental Whitehouse.
Wydanie amerykańskie.
DIGIPAK
Płyta kompaktowa-orginalna.
ELECTRONICA Experimental (Noise) , Classics (Silents / Avant Garde)
ALIEN8 Records numer katalogowy ALIENCD79 z 2008 roku. Made in USA.
Stan płyty: NOWA i FABRYCZNIE ZAFOLIOWANA !
SPIS UTWORÓW: jeśli masz chwilę czasu, to kliknij TUTAJ (otwórz w nowym oknie),
i już możesz posłuchać samplii ! KONIECZNIE !
Tracklisting:
| 1 |
Untitled (9:15) |
| 2 |
Untitled (12:01) |
| 3 |
Untitled (10:46) |
| 4 |
Untitled (12:27) |
| 5 |
Untitled (9:39) |
| 6 |
Untitled (4:42) |
| Credit |
| Guylaine Bedard |
Photography |
| Zbigniew Karkowski |
Electronics, Primary Artist |
| Daniel Menche |
Editing, Electronics, Mixing, Primary Artist |
| Timothy Stollenwerk |
Mastering |
12 grudnia 2013r. odszedł Zbigniew Karkowski, kompozytor muzyki eksperymentalnej, wierzący w nieskrępowaną siłę twórczej intuicji przeciwnik intelektualizmu i formalizmu w muzyce.
Karkowski urodził się w 14 marca 1958 roku w Krakowie, z Polski wyjechał jeszcze jako nastolatek – mieszkał, studiował i pracował m.in. w Szwecji, Holandii i Paryżu. W 1994 osiadł na stałe w Tokio. W wywiadzie udzielonym Marcinowi Barskiemu dla magazynu "Glissando" w czerwcu 2013 roku mówił:
Wyjechałem z Europy wiele lat temu, a jednym z powodów było to, że nie chciałem żyć i pracować w środowisku kreatywnym opartym na rządowych subsydiach (co jest bardzo częste w Europie). Chciałem być niezależny i zarabiać na swojej pracy bez żadnego instytucjonalnego wsparcia, ponieważ uważam, że nie można mieć zupełnie wolnego umysłu, gdy jest się cały czas zależnym od czegoś. A bez wolnego umysłu nie da się robić dobrych, mocnych rzeczy.
W Szwecji kształcił się w zakresie kompozycji i muzykologii, studiował estetykę muzyki i poznawał możliwości artystycznego wykorzystania nowych mediów. Następnie podjął studia sonologiczne w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Kilkakrotnie uczestniczył w letnich kursach kompozytorskich organizowanych przez Instytut Muzyki w Darmstadt oraz Centre Acanthes. Pracował pod okiem kompozytorów takich jak Iannis Xenakis, Olivier Messiaen, Pierre Boulez i Georges Aperghis. Odebrał klasyczne wykształcenie, ale nie widział dla siebie miejsca w środowisku akademickiej muzyki współczesnej. Jego poglądy były radykalne, w wielu mechanizmach funkcjonujących w życiu muzycznym widział fałsz, brak konsekwencji i niesprawiedliwość.
Kiedy ukończyłem studia z kompozycji (pod koniec lat 80.) cała scena muzyki współczesnej wydawała mi się martwa i nudna – była bardzo konserwatywna i pseudo-intelektualna. Pamiętam, że chodziłem wtedy do sklepów muzycznych i obserwowałem, co się sprzedaje w działach z muzyką współczesną – byli tam Schönberg, Webern I Berg, a przecież ci ludzie dawno już wtedy nie żyli. Zabawne, że jak się pójdzie dzisiaj do sklepu muzycznego, to okazuje się, że nic się nie zmieniło – w działach muzyki współczesnej są ci sami kompozytorzy, co 30 lat temu – często mam poczucie déjà vu, gdy to widzę. No i większość (choć nie całość) tworzonej wówczas muzyki współczesnej brzmiała dla mnie bardzo sucho i akademicko. Większość była pisana w takiej manierze i stylu, w jakim muzyka współczesna wówczas brzmieć powinna.
Karkowski tworzył przede wszystkim muzykę elektroniczną, współpracował z wieloma artystami scen noise, muzyki konkretnej i free improvisation, wśród nich znaleźli się Masami Akita (Merzbow), Daniel Menche, Francisco Lopez, Robert Piotrowicz i Antoine Chessex. Jego muzykę wykonywały zespoły Ensemble Phoenix Basel, Göteborgs Symfoniker i Zeitkratzer. Na zamówienie polskiego festiwalu Gębofon napisał pierwszy w swoim dorobku utwór wokalny (z towarzyszeniem elektroniki).
źródło:culture
