KARDYNAŁ ADAM STEFAN SAPIEHA 1[zasłonięte]867-19 Książę Niezłomny
Autor: Praca zbiorowa
Wydawnictwo: PAU
Ilość stron: 192
Książka jest nowa i nieużywana
Pamięć o księciu kardynale Adamie Stefanie Sapieże nie skończyła się z jego pogrzebem. Daje temu świadectwo historia, dają współcześnie żyjący. Ks. infułat Kazimierz Figlewicz, proboszcz katedry na Wawelu, w kronice katedry (1934–1982) na stałe wpisał datę 23 lipca do jej kalendarza liturgicznego. To data śmierci kard. A. Sapiehy w 1951 r. Przez całe dziesięciolecia katedra na Wawelu w tym dniu (mimo wakacji i urlopów) zapełniała się w godzinie liturgii. Wielokrotnie do postaci ks. kard. A. Sapiehy odwoływał się kard. K. Wojtyła, od kazania ingresowego począwszy. Na Milenium Chrztu Polski w katedrze na Wawelu urządzono sesję naukową. Przemawiali prof. A. Vetulani, prof. M. Plezia, abp B. Kominek, ks. prof. A. Schletz i kard. K. Wojtyła, który podjął temat „Adam Stefan kardynał Sapieha – metropolita krakowski i duchowieństwo archidiecezji krakowskiej w okresie ciemnej nocy okupacji”. W roku następnym (1967) kard. K. Wojtyła przewodniczył uroczystościom na Skałce, połączonym ze wspomnieniem 100. rocznicy urodzin Adama Stefana w Krasiczynie, a w 1976 r., gdy obchodzono 25. rocznicę śmierci kard. Sapiehy, „wypełniając obowiązek wobec historii”, odsłonił i poświęcił jego pomnik (dłuta A. Zamoyskiego) na placu przed bazyliką krakowskich Franciszkanów.
Kard. K. Wojtyła do postaci kard. A. Sapiehy powracał jako papież, przemawiając do młodzieży z okna pałacu biskupiego przy ul. Franciszkańskiej 3. Wdzięczną pamięć o kard. Sapieże kontynuuje ks. kard. F. Macharski, ostatni, którego A. S. Sapieha wyświęcił na księdza w 1950 r.
Gdy zbliżała się setna rocznica konsekracji biskupiej ks. Adama Stefana Sapiehy w Kaplicy Sykstyńskiej na Watykanie (17 XII 1911) i ingresu do katedry (3 III 1912) na propozycję urządzenia wspólnej sesji naukowej, wysuniętą przez Wydział Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, bardzo pozytywnie odpowiedział i Uniwersytet Jagielloński, i Polska Akademia Umiejętności, w murach której została ona przeprowadzona. Niniejszy tom jest pokłosiem sesji i jeszcze jednym dowodem pamięci i czci dla Księcia Niezłomnego.
.
(ks. Jacek Urban)
