KANT HEGEL SCHELLING MARKS COMTE MILL KIERKEGAARD

24-01-2012, 5:08
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Cena kup teraz: 29 zł

Użytkownik zima1942

numer aukcji: 2002493122

Miejscowość giżycko

Koniec: 15-01-2012 17:52:48

Dodatkowe informacje:
Stan: Nowy
Okładka: twarda

KANT I HEGEL W SPORACH FILOZOFICZNYCH OSIEMNASTEGO I DZIEWIĘTNASTEGO WIEKU
Andrzej J. Noras

Format: 170x240
Ilość stron: 288

Książka składa się z dwóch części. Część pierwsza poświęcona jest filozofii Kanta, natomiast druga – filozofii Hegla. Taka struktura pracy wyznaczona jest faktem dominacji tych koncepcji w czasach, kiedy się powstały, a zarazem ich żywotnością i siłą oddziaływania. Tak jak do dyskusji całe ówczesne środowisko filozoficzne sprowokowała filozofia Kanta, tak też – a może w jeszcze większym stopniu – filozofia Hegla.
W części pierwszej znajdują się analizy poświęcone myśli Kanta, przy czym ma ona stanowić próbę systematycznej analizy samej myśli filozofa z Królewca. Oznacza to podjęcie próby analizy filozofii Kanta bez wikłania się w różne interpretacje. Dopiero później pokazane zostały motywy interpretacyjne filozofii Kanta. Kant nie był idealistą niemieckim, a zatem to interpretacje Kanta doprowadziły do tego, że miejsce krytycznej filozofii systematycznej zajęła zdogmatyzowana filozofia systemowa. Taki był zamysł tych filozofów, którzy kłócili się nie tylko o rozumienie myśli Kanta, ale także o kształt filozofii w ogóle. W ten sposób, za pośrednictwem K.L. Reinholda i S. Maimona, doszło do sformułowania programu filozoficznego Fichtego (jego Wissenschaftlehre). Następnie do głosu doszła, podlegająca wielostronnym wpływom, filozofia Schellinga.
Punktem wyjścia części drugiej jest filozofia Hegla, która stanowiła swoiste zwieńczenie idealizmu niemieckiego. Ale zarazem pojawia się rzecz nowa. Filozofia Kanta stała się bezpośrednim przedmiotem namysłu filozofów pokantowskich. Każdy z nich odnosił się do jego myśli, każdy filozofował w perspektywie jego myślenia. Filozofia Hegla budzi żywsze i bardziej różnorodne reakcje: od zapatrzenia do całkowitej krytyki. Z perspektywy analiz zamieszczonych w pracy powoduje to pewną nierównowagę, jeśli chodzi o odniesienia do Hegla wobec tych, jakie zawarto w pierwszej części w odniesieniu do Kanta. W drugiej części równie często tych odniesień brak. Nie wszyscy bowiem filozofują wprost w odniesieniu do Hegla (jak Kierkegaard bądź Schopenhauer).