Herod Agryppa I, ur. w 10, lub 9 roku p.n.e. był wnukiem Heroda Wielkiego. Jeszcze jako dziecko wraz z matką przeniósł się do Rzymu, gdzie wychowywał się z Druzusem, synem cesarza Tyberiusza. Po śmierci Druzusa, otrutego w 23 roku, popadł w poważne długi. Uciekając przed wierzycielami, był tak zrozpaczony, że w idumejskiej twierdzy Malata nosił się z zamiarem popełnienia samobójstwa. W 36 roku zdecydował się jednak na powrót do Rzymu. Życzliwie przyjęty przez Tyberiusza na wyspie Kapri, spłacił długi dzięki pomocy Antonii, matce cesarza Klaudiusza. W 37 roku otrzymał z nadania Kaliguli tetrarchię swojego stryja Filipa, a dwa lata później ziemie innego stryja Heroda Antypasa. W 41 roku odegrał istotną rolę przy objęciu władzy przez Klaudiusza, a ten w zamian nadał mu Judeę. Zmarł w 44 roku.

Aw. Baldachim z frędzlami i częściowo widoczna tytulatura Agryppy (po grecku):

BACIΛEWC AΓPIΠA.

Rw. Trzy kłosy jęczmienia i litery L-S oznaczające 6-ty rok panowania cesarza Klaudiusza, czyli A.D. 41/42.

Max. wymiary: średnica 18,0 mm, grubość 1,80 mm, waży 2,56 g.

Hendin IV.553/V.1244.