Joseph Vogt (1[zasłonięte]895-19), wybitny niemiecki historyk starożytności, wychowanek i wieloletni profesor uniwersytetu w Tybindze, debiutował w roku 1924 rozprawą o monetach aleksandryjskich. W licznych późniejszych publikacjach zajmował się przede wszystkim historią starożytnego Rzymu. Do najważniejszych jego książek należą: "Die römische Republik" (1932), "Constantin der Grosse und sein Jahrhundert" (1949) oraz przedstawione tu dzieło o upadku Rzymu, "Der Niedergang Roms" (1965), będące podsumowaniem poglądów autora na schyłek dziejów rzymskich (wieki III - V).
Inaczej niż wielu jego poprzedników Vogt dostrzega w analizowanej przez siebie epoce nie tylko katastrofę świata antycznego, ale przede wszystkim wielką przemianę kulturową, prowadzącą ku Europie średniowiecznej.
Czytelnik niniejszej serii znajdzie w tej książce odpowiedź nauki XX-wiecznej na klasyczne dzieło Gibbona oraz znakomite, szerokie tło dla pracy Simona o wczesnym chrześcijaństwie.