Drzewo wolno rosnące o malowniczej, bardzo regularnej, stożkowatej koronie. Występuje w górach południowej Korei. Do uprawy w Europie wprowadzona dopiero w 1908 r. U nas dorasta do wysokości 8-10 metrów i szerokości 6 metrów.Już kilkuletnie sadzonki zawiązują liczne, pięknie ubarwione szyszki,długości 4-7 cm, niebieskofioletowe, po dojrzeniu brązowe, pokryte żywicą. Igły ma ciemnozielone i błyszczące, od dolnej strony kredowobiałe, krótkie (1-2 cm), grube, ku wierzchołkowi nieco rozszerzone, na szczycie zaokrąglone lub tępo wcięte, ustawione gęsto wokół pędów. Charakterystyczną cechą tej jodły jest wczesne i bardzo obfite zawiązywanie szyszek, nie tylko na gałązkach wierzchołkowych, ale w środkowej lub nawet w dolnej części korony.Lubi stanowiska wilgotne, słoneczne lub lekko ocienione. Doskonale nadaje się na choinkę, ma wszechstronne zastosowanie: w małych i dużych ogrodach, w zieleni miejskiej i osiedlowej, szczególnie polecana jest do niewielkich, przydomowych ogródków. Jest drzewem bardzo oryginalnym i dekoracyjnym, a przy tym całkowicie wytrzymałym na mrozy. W uprawie wymaga jednak stanowisk osłoniętych od wiatrów oraz żyznych i dostatecznie wilgotnych gleb. Bardzo efektowna, gdy wierzchołki koron pokryte są licznymi szyszkami.
|