Przedmiotem sprzedaży jest książka

Jerzy Łojek

WIEK MARKIZA DE SADE

Szkice z historii obyczajów i literatury we Francji XVIII wieku

Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1973

Książka używana, posiada pieczęci biblioteczne, w bardzo dobrym stanie, ślady użytkowania widoczne na lekko podniszczonej okładce.

Spis treści:

Częśćpierwsza
Crebillion Młodszy i jego współcześni czyli libertynizm uśmiechnięty

   I. Świat rozwiązłości umysłów i obyczajów
  II. Libertyni w sutannach
 III. Książki prześladowane
  IV. Młodość mistrza literackiej swawoli
   V. Paryż w konwencji Tysiąca i jednej nocy
  VI. Za kulisami królewskiej opery
 VII. Obraz obyczajów tamtych czasów czyli kulminacja skandalu
VIII. Występek żartami ozdobiony , czyli seks na scenie
  IX. Igraszki w kącikach przy kominku
   X. Afrodyty i "Diabły wcielone" czyli badacze erotyzmu

Część druga
Retif de la Bretonne, czyli potępienie libertynizmu

   I. Libertyńska praktyka plebejusza
  II. Narodziny pisarza
 III. Paryskie targowisko miłości w XVIII wieku
  IV. Prostytucja zreformowana , czyli pomysły pana Mikołaja
   V. Wieśniak i wieśniaczka w libertyńskim tańcu
  VI. Paryż podglądany nocą
 VII. Pan Mikołaj odsłania swe serce
VIII. Geniusz bez gustu, czyli ostatnie lata pana Mikołaja

Część trzecia

Markiz de Sade, czyli natura ludzka zdemaskowana

   I. Niesforny potomek Laury
  II. Dolor et Voluptas
 III. Wielkanoc w Arcueil
  IV. Marsylska afera cukierków kantarydowych
   V. Libertyn w La Coste
  VI. Dwanaście lat w Vincennes i Bastylii
 VII. Najdziwniejszy pisarz świata
VIII. W rewolucyjnym Paryżu
  IX. Niezwykłe dzieje Justyny, czyli świat okrucieństwem opętany
   X. Gilotyna i utopia
  XI. Justyna, Julietta, Eugenia
 XII. W ponurych murach Charentonu
XIII. Pośmiertne dzieje markiza de Sade

Opis z okładki:

Jerzy Łojek (3 września 1932 - 7 października 1986), historyk, pisarz, ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, doktoryzował się tamże w 1961 r., a w 1967 uzyskał habilitację. W latach 1[zasłonięte]956-19 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Badań Prasoznawczych „Prasa", następnie zaś (1[zasłonięte]960-19) w Pracowni Historii Czasopiśmiennictwa Instytutu Badań Literackich PAN.

Jego zainteresowania badawcze i pisarskie koncentrowały się wokół trzech głównych tematów: stosunki polsko-rosyjskie w XVIII i XIX w., prasa i opinia publiczna w Polsce i Ku ropie w XVIII i XIX w., historia obyczajów w Europie w XVIII w. Znaczną część swoich publikacji poświęcił epoce rozbiorów, szczególnie okresu Sejmu Czteroletniego i powstania listopadowego.

Był autorem 25 książek, ok. 50 rozpraw naukowych, kilkuset artykułów i kilku scenariuszy filmowych. Do najbardziej znaczących w jego dorobku należą: Szanse Powstania Listopadowego (Warszawa 1966. 1980), Opinia publiczna a geneza Powstania Listopadowego (Warszawa 1981), Konstytucja 3 Maja (Lublin 1981, 1984), Geneza i obalenie Konstytucji 3 Maja (Lublin 1986). Olbrzymi rozgłos zyskały Dzieje pięknej Hitynki. Opowieść o życiu Zofii Wittowej-Potockiej 1[zasłonięte]760-18 (Warszawa 1970. 1972, 1975, 1982), Potomkowie Szczęsnego. Dzieje fortuny Potockich z Tulczyna (Lublin 1981, 1983), Wiek markiza de Sade (Lublin 1972, 1975, 1981) oraz dwa tomy pod wspólnym tytułem Wokół sporów i polemik (Lublin 1979, 1984), w których zamieszczone zostały recenzje, szkice i rozważania historyczne publikowane wcześniej na łamach m. im. „Nowych Książek", „Kierunków", „Życia Literackiego", „Kontrastów". Był współautorem i redaktorem naukowym czterotomowej Historii prasy polskiej (Warszawa 1[zasłonięte]976-19). Za całokształt twórczości otrzymał w 1974 r. Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku, przyznawaną przez Polonię amerykańską.