 |
k00521
|
|
|
Witam na mojej aukcji.
Przed przystąpieniem do licytacji proszę zapoznać się z jej zasadami na stronie O mnie
Przedmiotem aukcji jest używana książka:
| Tytuł: |
Udręka i los dopełniony. Kronika polityczna 1958 - 1974. |
| Autorzy: |
Jean-Raymond Tournoux |
| Wydawnictwo: |
Wydawnictwo Książka i Wiedza (Warszawa) |
Wydanie: |
I (1979) |
| Nakład: |
50000 |
Ilość stron: |
516 |
Waga: |
434 g |
| Stan książki: |
dobry (-) |
Format: |
12,5 x 19,5 cm |
Okładka: |
miękka |
| Stan okładki: |
dobry (-), okładka posiada ślady plam i zagięć, a także przetarć na krawędziach grzbietu, grzbiet lekko uszkodzony w górnej części - okładka przetarta na długości ok. 5 cm. |
| Stan kartek: |
widoczne ślady przybrudzeń i plam na krawędziach bocznych kartek, w środku czyste, lekko pożółkłe. |
PRZEDMOWA
"Oddajemy do rąk Czytelników drugą - po Po raz pierwszy ujawnione - przetłumaczoną na język polski książkę znanego francuskiego "dziennikarza parlamentarnego" (używając określenia Who`s Who in France) - Jeana-Raymonda Tournoux. Ta pisana na bieżąco, a później uzupełniona, kronika wydarzeń politycznych szesnastolecia 1[zasłonięte]958-19 odsłania barwną panoramę życia politycznego Francji - niepełną wszakże, Autor nie zajmuje się bowiem rzeczywistą rolą lewicy - w okresie, gdy gospodarzami Pałacu Elizejskiego byli dwaj pierwsi prezydenci V Republiki: generał Charles de Gaulle i Georges Pompidou.
Choć generał de Gaulle jest centralną postacią większości książek Tournoux, i w tej znajdzie Czytelnik wiele nowych, źródłowych informacji, rzucających ostrzejsze światło na fakty, których świadkami byliśmy - zda się - jeszcze tak niedawno, a które już pokryła patyna historii. Szczególnie frapującym wątkiem są dzieje stosunków między de Gaulle`em a Pompidou, dzieje zawierające się w trzech aktach wielkiego dramatu historycznego: pierwsze spotkanie Pompidou z de Gaulle`em w roku 1944 i fascynacja Człowiekiem 18 Czerwca, ćwierć wieku później rozbrat między Uczniem a Mistrzem, uczuciowe zerwanie i złamane serca, wreszcie akt trzeci: nieuleczalnie chory Georges Pompidou z godnością i męstwem, całą siłą woli stawiając czoło nieubłaganemu fatum, trwa do końca u steru nawy państwowej, którą wciąż przytłacza charyzmat Charlesa de Gaulle`a. Mimo nieporozumień między de Gaulle`em a Pompidou okres rządów drugiego prezydenta V Republiki można w zasadzie uznać za kontynuację dzieła generała i drugi etap gaullizmu. Wraz ze śmiercią Pompidou nastał zmierzch ery gaullistowskiej.
I jeszcze kilka słów o fenomenie pisarstwa Tournoux. Pisze historię swego kraju (Edgar Faure, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego: "Tournoux stworzył nowy sposób pisania historii") - dla uniknięcia nieporozumień należy uściślić: historię francuskiego establishmentu politycznego - z intelektualną uczciwością. Liberał konserwatywny z przekonań, uchodzi za jednego z najlepiej poinformowanych dziennikarzy w Paryżu, darzonych - co nie mniej ważne - zaufaniem w różnych kręgach władzy i polityki ("Jest Pan człowiekiem dobrej wiary" - pisał w liście do niego były prezydent IV Republiki, Rene Coty), dociera do dokumentów tajnych i mało znanych. Najwyższej klasy pochwała pisarstwa J. R. Tournoux wyszła spod pióra generała de Gaulle`a (w liście datowanym 1 stycznia 1959 r.): "Nigdy nie było dla Pana tajemnic, a dziś - dzięki Panu - nie ma ich również dla publiczności"."
A. G. |
|
