Pierwsza w Polsce książka poświęcone jednemu z najbardziej fascynujących

zjawisk w dziejach sztuki nowoczesnej – polskiemu japonizmowi, czyli

inspiracjom sztuką Japonii w twórczości polskich malarzy i grafików okresu Młodej

Polski. Przedstawia nową interpretację pozornie doskonale znanej epoki

i artystów – Boznańskiej, Fałata, Stanisławskiego i jego uczniów, Weissa,

Ruszczyca, Wyczółkowskiego i Wyspiańskiego. Prezentuje zderzenie dzieł

polskich twórców doby modernizmu z wybranymi przykładami japońskich

drzeworytów ukiyo-e i malowideł na jedwabiu (takich mistrzów jak: Hokusai,

Hiroshige, Utamaro) oraz rzeźby i rzemiosła artystycznego. To zaskakujące

ujęcie skłania czytelnika do dokonania porównań, szukania – niemal

automatycznie – podobieństw i różnic pomiędzy sztuką polską i japońską oraz

ujawnia wyraźne i głębokie analogie pomiędzy obiema kulturami, do prowadzenia

międzykulturowego dialogu. Czytelnik ma też okazję poznać nowe interpretacje

dzieł powszechnie znanych. Publikacja stanowi podsumowanie projektu

badawczo-wystawienniczego realizowanego od 2005 roku przez Muzeum Sztuki

i Techniki Japońskiej Manggha, autorstwa Anny Król.