WSTĘP
Połowa lat osiemdziesiątych to okres zasadniczych zmian w gos­podarce światowej. Słabnie presja inflacyjna. Radykalnie spada cena ropy naftowej. Zasadniczej zmianie ulegają terms of trade głównych jej importerów. Zdecydowanie pogłębia się asymetria w handlu między krajami wysoko rozwiniętymi, zwłaszcza w stosunkach: Stany Zjednoczone-Japonia-EWG. W krajach należących do OECD utrzymuje się wysoki stan bezrobocia oraz deficyt budżetów krajowych, szczególnie w Europie Zachodniej. Nie dotyczy to Japonii. Stany Zjednoczone, będące od początku XX w. głównym wierzycielem na świecie, przekształcają się w największego dłużnika świata. Z kolei, mimo wyjątkowej skali aprecjacj! jena do dolara, Japonia osiąga niemal 100 mld dolarów nadwyżki eksportu nad importem. W 1982 r. zagraniczne długoterminowe aktywa netto Japonii przekraczają 400 mld dolarów. Japonia staje się więc nie tylko głównym eksporterem netto towarów, ale także kapitałów, jak I głównym wierzycielem na świecie.
Radykalna zmiana układu sił gospodarczych w gronie naj­większych mocarstw ekonomicznych świata rodzi istotne konsek­wencje nie tylko we wzajemnych stosunkach: USA-kraje EWG-Ja­ponia, ale w całej gospodarce światowej. Kończy się bezpośrednia dominacja gospodarki światowej Stanów Zjednoczonych i - jak można oczekiwać - zmniejsza stopień upolitycznienia międzynaro­dowych stosunków gospodarczych.
Tematem pracy jest analiza strategii rozwojowej Japonii w per­spektywie historycznej i w kontekście jej wewnętrznych i między­narodowych uwarunkowań.

Tytuł: