Podoba mi się sposób pisania Skoczyńskiego o filozofii, w którym jest miejsce na jej aporetyczność oraz otwartość na to, co pozafilozoficzne. Ukazuje dylematy, przed którymi stają filozofowie i badacze filozofii, a jednocześnie unika doktrynerskiego zawężania przedmiotu filozofii. Bez moralizowania potrafi pisać tak, że trudno nie docenić jego przemyślanej intencji edukacyjno-wychowawczej.
[fragment recenzji wydawniczej]