Biografia Jana Kalwina (1[zasłonięte]509-15), współtwórcy Kościoła ewangelicko-reformowanego, łączy zalety gruntownego studium historycznego z cechami eseju. Wyłania się z niej obraz człowieka, jakiego nie znamy lub jakiego nie podejrzewamy: konserwatysty, który stał u narodzin współczesnej świadomości, człowieka z żelaza i gwałtownika o duszy niezwykle wrażliwej, wielkiego reformatora religijnego i polityka oraz Kalwina tajemniczego, w pełni intymności. Książka daje również obraz duchowego życia w dobie humanizmu, renesansu i reformacji, jest panoramą, którą — obok wielkich tego świata (Małgorzata z Nawarry, Luter, Franciszek I, Erazm) — zaludniają inne, niesłychanie interesujące, ale dzisiaj już zapomniane postacie.