Jacek Sroka - "1982", akwaforta, akwatinta, papier. Sygnowana i opisana ołówkiem przez artystę. Odbitka 1/50.
Wymiary w świetle passe-partout 23 x 66 cm, wymiary z oprawą 56 x 78 cm. Stan widoczny na zdjęciach.
Zapraszam na moje pozostałe aukcje.
Jacek Sroka (ur.1957) - malarz, grafik, pedagog. W latach 1676-81 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1981 roku uzyskał dyplom w Pracowni Miedziorytu prof. Mieczysława Wejmana. Do 1989 wykładał na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Uprawia malarstwo, grafikę, rysunek. Laureat nagród i wyróżnień m.in. na Biennale Grafiki w Mulhouse (1984), Międzynarodowej Wystawie Miniatury w Toronto (1986), Graphica Atlantica w Reykjaviku (1987), na Biennale Grafiki w Vaasa (1987), na Biennale Grafiki w Seulu (1988), nagrody im. I. Trybowskiego na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie (1994). Nominowany do Paszportu "Polityki" w 1996 roku. W 2001 roku został laureatem nagrody im. Witolda Wojtkiewicza przyznawanej przez Zarząd Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków za najciekawszą wystawę indywidualną prezentowaną w Krakowie. W 2008 roku odbyła się jego retrospektywna wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Jacek Sroka zajmuje się malarstwem i grafiką warsztatową w technikach metalowych, przeważnie barwnych. Jako jeden z nielicznych artystów krakowskich, od lat 80-tych tworzy prace należące do nurtu neoekspresjonistycznego. Maluje w charakterystycznie uproszczony sposób, ostro definiując kolory i kształty, często przerysowując je w kierunku karykaturalnego traktowania postaci i sytuacji. Nie unika sarkazmu czy kpiny, jak w pracach o politycznym, antykomunistycznym podtekście. Jego obrazy odznaczają się rozmaitością ujęć przestrzennych. Uwagę zwraca zwłaszcza często przez artystę stosowany zabieg multiplikowania rzeczywistości w jednej kompozycji, polegający na wpisywaniu obrazu w obraz. Inne charakterystyczne cechy obrazów Sroki to dublowanie figur lub pokrywanie całej powierzchni malowidła „rastrem” powielonych, drobnych elementów.
