Jerzy Mierzejewski (ur. 1917 r.) - w latach 1[zasłonięte]937-19 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni prof. Mieczysława Kotarbińskiego. Dyplom uzyskał w 1956 r. W latach 1[zasłonięte]944-19 uczestniczył w organizacji i pierwszych wystawach Związku Polskich Artystów Plastyków, w latach 1[zasłonięte]954-19 był prezesem sekcji malarskiej Związku w Warszawie. Związany był również z Wyższą Szkołą Teatralną i Filmową w Łodzi, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Operatorskiego, Wydziału Reżyserii, a także prorektora Szkoły. W 1976 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. profesorem zwyczajnym. Przez długi czas przebywał za granicą, wiele wystawiał w Stanach Zjednoczonych, Holandii, Belgii, Niemczech. Pod koniec lat 80. artysta powrócił na stałe do Polski. W 2004 r. w Muzeum Narodowym w Warszawie odbyła się duża wystawa Mierzejewskich - Jerzego, jego brata, Andrzeja oraz ich ojca, Jacka. W 2006 r. Jerzy Mierzejewski otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa PWSFTviT w Łodzi.