KOMPENDIUM WIEDZY O WYCHOWANIU WYBITNEGO

DUŃSKIEGO PEDAGOGA

Duńczycy od lat są według badań najszczęśliwszym narodem na świecie. Czemu to zawdzięczają? Może szczególnemu sposobowi wychowania?

Warunkiem szczęścia jest według Jespera Juula poczucie własnej wartości: że jest się kimś ważnym dla innych i dla siebie.

Autor pokazuje, w jaki sposób takie poczucie własnej wartości można u dziecka rozwinąć (UWAGA nie mylić z arogancką wiarą w siebie) - ale także w jaki sposób można je zniszczyć.

Ponad pół miliona sprzedanych egzemplarzy na całym świecie!

JESPER JUUL , duński terapeuta rodzinny i pedagog, jeden z założycieli i dyrektorów Skandynawskiego Instytutu Kemplera dla pedagogów. Od 2004 roku kieruje siecią poradni wychowawczych Family-Lab International w ponad 15 krajach świata. Prowadzi wykłady, seminaria i warsztaty dla rodziców.

Wydawnictwo MiND, Warszawa marzec 2011
Okładka miękka ze skrzydełkami, 264 strony

FRAGMENTY

Przez kilkaset lat tym, czego uczyliśmy dzieci, było respektowanie siły, władzy i przemocy – lecz nie drugiego człowieka.

Rodzice muszą wyłączyć swoją automatyczną sekretarkę, która recytuje dzieciom pouczające rady i wygłasza pomocne opinie. Oczywiście prawda o rodzicielskiej automatycznej sekretarce jest taka, że większość dzieci przestaje słuchać jej komunikatów zanim ukończy trzeci rok życia, zaś większość rodziców sama zapomina, jakie komunikaty na niej nagrała. To całkiem zrozumiałe, ponieważ komunikat jest, delikatnie mówiąc, niewiarygodny. Najczęściej nagranie zawiera chaotyczną mieszankę mądrości nabytej od naszych dziadków i fragmentów współczesnych porad rodzicielskich pochodzących z poradników i telewizji

Niektórzy rodzice próbują stosować metody wychowania bardziej zorientowane na uczucia dziecka. Niestety w związku z tym w ciągu ostatnich dziesięciu czy piętnastu lat wzrosła liczba rodzin tyranizowanych przez dzieci, ewidentnie zachowujących się w sposób egocentryczny i aspołeczny. Zdarza się tak, kiedy rodzice boją się być autorytarni i nie potrafią do negocjacji z dzieckiem wprowadzić swojego autorytetu i wyczucia granic. W rezultacie często kończy się to tym, że „obsługują” swoje dzieci. Wtedy dzieci dostają zbyt dużo tego, czego pragną, a zbyt mało tego, czego potrzebują.

Twierdząc, że dzieci są kompetentne, chcę powiedzieć, że są one w stanie nauczyć nas tego, co powinniśmy wiedzieć. Dzieci dają nam informację zwrotną, która umożliwia odzyskanie utraconych umiejętności i pomaga pozbyć się nieskutecznych, nieczułych i autodestrukcyjnych wzorców zachowania. Czerpanie wiedzy od własnych dzieci wymaga dużo więcej niż tylko prowadzenia z nimi rozmowy w sposób demokratyczny. Musimy zbudować z nimi dialog, którego wielu dorosłych nie potrafi nawiązać nawet z innymi dorosłymi: osobisty dialog oparty na poszanowaniu godności obu stron.

SPIS RZECZY

SŁOWO WSTĘPNE DO POLSKIEGO WYDANIA

WPROWADZENIE

ROZDZIAŁ 1. WARTOŚCI RODZINNE

RODZINA JAKO STRUKTURA WŁADZY

DEFINICJE

METODY WYCHOWAWCZE

WIEK BUNTU

DOJRZEWANIE

BUNT NASTOLATKA

USTALANIE GRANIC

JEDNOMYŚLNOŚĆ

STANOWCZOŚĆ

KONSEKWENCJE

SPRAWIEDLIWOŚĆ

DEMOKRATYCZNE INTERLUDIUM

PROCES INTERAKCJI W RODZINIE

KONFLIKT

RÓWNOŚĆ

SZACUNEK I AKCEPTACJA

ŻĄDANIA

SPOŁECZNOŚĆ JEDNOSTEK O RÓWNEJ GODNOŚCI

ROZDZIAŁ 2. DZIECI WSPÓŁDZIAŁAJĄ!

PODSTAWOWY KONFLIKT

WSPÓŁDZIAŁANIE

INTEGRALNOŚĆ

KONFLIKT POMIĘDZY INTEGRALNOŚCIĄ A WSPÓŁDZIAŁANIEM

OBJAWY PSYCHOSOMATYCZNE

ZACHOWANIA DESTRUKCYJNE I AUTODESTRUKCYJNE

ROZDZIAŁ 3. POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI A WIARA W SIEBIE

DEFINICJE

,,PATRZ NA MNIE, MAMO!” − POTRZEBA BYCIA DOSTRZEŻONYM

DOSTRZEGANIE I OCENA

DAWANIE DZIECIOM POCZUCIA WARTOŚCI

NIEWIDZIALNE DZIECI

DLACZEGO DZIECI STAJĄ SIĘ NIEWIDZIALNE?

OD NIEWIDZIALNEGO DO WIDZIALNEGO

PRZEMOC TO PRZEMOC

POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI U DOROSŁYCH

ROZDZIAŁ 4. ODPOWIEDZIALNOŚĆ I WŁADZA

DEFINICJE

NAJTRUDNIEJSZY PIERWSZY KROK

ODPOWIEDZIALNOŚĆ I WŁADZA RODZICIELSKA

OSOBISTA ODPOWIEDZIALNOŚĆ DZIECKA

JĘZYK OSOBISTY

ODPOWIEDZIALNY, ALE NIE SAM

ODPOWIEDZIALNOŚĆ A USŁUGIWANIE

ROZDZIAŁ 5. ODPOWIEDZIALNOŚĆ SPOŁECZNA U DZIECI ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRAKTYCZNA

PRZEROST ODPOWIEDZIALNOŚCI U DZIECI

SAM ZE SWOJĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ

WŁADZA RODZICIELSKA

INTERAKCJA

ODPOWIEDZIALNE UŻYCIE WŁADZY RODZICIELSKIEJ

ROZDZIAŁ 6. GRANICE

WYJŚCIE Z ROLI

WYZNACZANIE GRANIC

GDY WYZNACZANIE GRANIC IDZIE W ZŁĄ STRONĘ

GRANICE SPOŁECZNE

GRANICE SPOŁECZNE I STARSZE DZIECI

ROZDZIAŁ 7. NASTOLATEK W RODZINIE

ZA PÓŹNO NA WYCHOWYWANIE

POCZUCIE STRATY U RODZICÓW

WZAJEMNE RELACJE RODZICÓW

KTO DECYDUJE?

O KROK OD ZWYCIĘSTWA

ROZDZIAŁ 8. RODZICE

RÓŻNICE

KIEROWANIE ZESPOŁOWE

PARTNERSTWO A RODZICIELSTWO

WZAJEMNOŚĆ OZNACZA SZACUNEK