INULINA Z KORZENIA CYKORII 150G GAJA

22-07-2015, 10:19
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Cena kup teraz: 13.30 zł Aktualna cena: 13.30 zł

Użytkownik mgolawski

numer aukcji: 5474948264

Miejscowość Warszawa

Koniec: 22-07-2015 10:23:38

Inulina
…jest naturalnym węglowodanem, nie trawionym przez ludzkie enzymy. Składa się z cząsteczki glukozy połączonej z łańcuchem (od kilku do kilkudziesięciu) cząsteczek fruktozy. W stanie naturalnym występuje ona w korzeniach lub bulwach niektórych roślin, najczęściej pozyskiwana jest z cykorii.
Inulina jest łagodnie słodka w smaku, posiada mniej więcej 1/10 słodyczy cukru. Jej indeks glikemiczny wynosi 14, a kaloryczność 1.6 kcal/g, co znaczy, że bez problemów mogą ją spożywać osoby chore na cukrzycę i odchudzające się.
Inulina jest przede wszystkim prebiotykiem. Oznacza to, że stanowi doskonałą pożywkę dla pożytecznych bakterii jelitowych, jak Lactobaccillus czy Bifidobacterium. Bakterie te są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego organizmu, nie bez powodu określa się je mianem „probiotyków” (z greki – „wspierających życie”). A oto ich najważniejsze funkcje:
Chronią nasze jelito przed infekcjami spowodowanymi przez patogenne mikroorganizmy (np. bakterie gnilne), obniżając współczynnik ph jelita, m. in. za pomocą kwasu mlekowego i produkując naturalne antybiotyki – działające też na grzyby i wirusy. Wpływają korzystnie na system immunologiczny jelita, stopień przepływu krwi przez błonę śluzową czy czynności lokalnego układu nerwowego. Poprzez wpływ na metabolizm cholesterolu jako prekursora hormonów płciowych zapobiegają ich niedoborom. Kolejne korzyści z substancji wydzielanych przez pożyteczne bakterie to ochrona przed rakiem lub zapaleniem jelita grubego, zwiększenie wchłaniania takich kluczowych mikroelementów jak wapń, magnez, cynk czy żelazo, co oznacza zwiększoną ochronę przed osteoporozą.
Probiotyczne bakterie pomagają także w usuwaniu promieniotwórczego strontu z naszego organizmu i neutralizują znaczną część toksyn pokarmowych (dzięki czemu nasza wątroba jest mniej obciążona). Wpływają też na zmniejszenie wydalania azotu przez nerki oraz obniżają produkcję amoniaku w jelitach. Następną korzyścią są wytwarzane przez te bakterie krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, na przykład octowy czy propionowy. Oprócz osłaniania śluzówki jelita wpływają one na metabolizm glukozy, obniżając jej poziom we krwi, a także na metabolizm tłuszczów – z takim samym skutkiem. Są też regulatorem wzrostu oraz głównym źródłem energii dla komórek nabłonkowych okrężnicy. Z badań naukowych wynika, że około 40% masy inuliny przekształca się w biomasę bakterii. Inulina uważana jest także za rozpuszczalny błonnik pokarmowy. Wiążąc duże ilości wody zwiększa ilość treści pokarmowej obniżając jednocześnie jej kaloryczność.
Teoretycznie nie istnieją ograniczenia w spożyciu inuliny, jednak niektóre kraje UE zalecają spożywanie do 20g inuliny dziennie. Jest to spowodowane możliwym lekkim działaniem przeczyszczającym, zwłaszcza dla „nieprzyzwyczajonych” jelit.
Obszerny artykuł na temat inuliny jest zamieszczony m. in. w piśmie „Nexus” nr. 50 (listopad – grudzień 2006).
Zastosowanie inuliny w domowej kuchni
Inulina jest dobrym zagęstnikiem do zup czy sosów (w miejsce tradycyjnej białej mąki). Po roztarciu z olejem i dowolnymi dodatkami otrzymujemy słodką pastę, którą możemy posmarować naleśniki, wafle lub pieczywo. Sprawdza się ona także jako składnik ciasta, dodając smaku różnym domowym wypiekom – dzięki niej zyskują na teksturze i trwałości, a kruche ciastka na chrupkości. Inulinę możemy również dodać do wszelkiego rodzaju produktów mlecznych – w tym mleka sojowego – jak jogurt, kefir czy zsiadłe mleko. Także do deserów, takich jak budyń, kisiel, galaretka czy kogiel-mogiel…
To dlatego, że gotowana z wodą inulina zyskuje postać galaretki, a także gładkość i smarowność, dzięki czemu może częściowo zastąpić różne skrobie oraz tłuszcz – zmniejszając tym samym kaloryczność pokarmu. Jest też dobrym stabilizatorem emulsji (na przykład majonezów) oraz piany białkowej. Można ją także dodawać do past warzywnych, twarożków, pasztetów – wszędzie tam, gdzie przyda się coś stabilizującego, zagęszczającego lub wiążącego…