Wymiary: 140x205
Liczba stron: 220
ISBN: 83[zasłonięte]87387-1
Wydawnictwo: Mudra

Każdy kontakt z kulturą czy religią Tybetu i regionów sąsiadujących oznacza zetknięcie z instytucją inkarnowanych duchowych mistrzów. W tradycji tej, która jest jednocześnie rdzennie tybetańska i autentycznie buddyjska, nowe wcielenia zmarłych mistrzów są rozpoznawane już we wczesnym dzieciństwie. Podczas ceremonii intronizacji te niezwykłe dzieci wprowadza się do klasztoru poprzednika, a następnie kształci, aby kontynuowały pracę rozpoczętą w poprzednim życiu. W ciągu ostatniego tysiąclecia tradycja ta stanowi dla buddystów tybetańskich główne źródło duchowej odnowy. W książce zapoznajemy się z dwoma najważniejszymi aspektami zjawiska inkarnacji lamów: z działalnością bodhisattwów oraz ze współczesnym odbiorem tego zjawiska przez społeczeństwo tybetańskie, dla którego ponowne pojawienie się mistrzów z przeszłości jest czymś naturalnym i jednocześnie głęboko poruszającym.
Pierwsza część książki obejmuje relację z ostatnich dni życia i ponownego odrodzenia się Kalu Rinpocze, jednego z największych mistrzów-joginów XX wieku, oraz wywiad z Tai Situ Rinpocze, współcześnie żyjącym inkarnowanym mistrzem, który często odnajduje i rozpoznaje innych odradzających się nauczycieli.
Część druga to przekład tekstu XIX-wiecznego nauczyciela, Dziamgona Kongtrula Lodro Thaje, który przedstawia tradycyjne buddyjskie nauki na temat intronizacji inkarnowanych mistrzów.

DZIAMGON KONGTRUL LODRO THAJE (1[zasłonięte]813-18) - jeden z najwybitniejszych buddyjskich mistrzów i pisarzy XIX wieku. Jego najsłynniejsze dzieło to Encyklopedia buddyzmu.

NGAŁANG ZANGPO (Hugh Leslie Thompson) - dwukrotnie odbył trzyletnie odosobnienie medytacyjne pod kierunkiem Kalu Rinpocze. Współpracuje z zespołem jego tłumaczy w Sonadzie w Indiach.

Przedmowa
Książka ta stanowi próbę zrozumienia niezwykłego wydarzenia mojego życia. W 1991 roku Dalajlama ogłosił, że dziecko, które znałem nieomal od jego narodzin, jest inkarnacją Kału Rinpocze - tybetańskiego nauczyciela medytacji i duchowego przewodnika, pod którego kierunkiem studiowałem od 1972 roku aż do jego śmierci w 1989 roku. Wiadomość o jego odrodzeniu była dobrą nowiną- niezwykłą i wspaniałą. Był to także sygnał, że nadszedł czas, bym dowiedział się czegoś więcej o tych naukach buddyzmu tantrycznego Himalajów, które do tej pory niechcący zupełnie ignorowałem: o odradzaniu się w nowym ciele zmarłych mistrzów medytacji, którzy na nowo podejmują swą pracę - studia, medytację i nauczanie. I na powrót obejmują swoje trony.
W moje życie miał zatem wejść półtoraroczny „mały budda" w pieluszkach, dziedzicząc miejsce zajmowane niegdyś przez osiemdziesięcioczteroletniego Kału Rinpocze - nauczyciela, którego znałem i kochałem. Próbując to zrozumieć, sięgnąłem do pracy Dziam-gona Kongtrula Lodro Thaje - wielkiego mistrza medytacji żyjącego w XIX wieku. Jego dzieło, autorytatywne i godne zaufania, zawiera nauki, których szukałem: zachowany w tradycyjnym stylu przekaz dotyczący intronizacji inkarnowanych mistrzów, wolny od interpretacji na użytek współczesnego odbiorcy.
Nie znalazłem za to żadnego tekstu Kongtrula Rinpocze na temat tego, jak takie dzieci się rozpoznaje. Wątpię, aby napisał on taki tekst, nic mi też nie wiadomo, by istniała podobna pozycja autorstwa innego lamy. Aby znaleźć odpowiedź na niektóre z pytań dotyczących rozpoznawania inkarnacji, udałem się zatem do Tai Situpy, tybetańskiego mistrza medytacji, którego Tybetańczycy ze wszystkich tradycji często proszą o odnajdywanie inkarnowanych nauczycieli.
Tai Situpa nie jest jedynym współcześnie żyjącym mistrzem, który zajmuje się rozpoznawaniem inkarnacji. Z dwóch powodów wybrałem jednak właśnie jego. Po pierwsze, jest on w oczach buddystów tybetańskich tą samą osobą, o której czytamy w tekście Kongtrula Rinpocze. On sam niecierpliwie oczekiwał intronizacji X Tai Situpy
- inkarnacji swojego nauczyciela. Obecny Tał Situ Rinpocze, który w niniejszej książce opowiada o swojej działalności lamy odszukującego inkarnacje dawnych mistrzów, jest dwunastym w linii. Po drugie, o czym będzie mowa dalej, to właśnie Tai Situpa jako pierwszy zasugerował Dalajlamie tożsamość nowej inkarnacji Kału Rinpocze
- mojego nauczyciela. Ponieważ związek ten jest osobiście dla mnie ważny, odczuwam głęboką wdzięczność wobec XII Tai Situpy.
Niniejsza książka dotyczy dwóch aspektów życia inkarnowanych łamów: ich rozpoznania i intronizacji. Udostępniając ten tekst w języku angielskim, mam nadzieję, że przyczyni się on do lepszego poznania zjawiska inkarnacji - ważnej części życia duchowego buddyjskich mieszkańców Himalajów, takiego, jakim ono było i jest od wieków. Przedstawiając zawarte tu informacje, pragnąłem być tak obiektywny, jak to tylko możliwe, lecz nie będę udawał, że mój stosunek do inkarnowanych mistrzów Tybetu jest bezstronny.
Odkąd w 1972 roku zacząłem studia Dharmy pod kierunkiem tybetańskich mistrzów medytacji, poznałem bliżej około stu mężczyzn i jedną kobietę (niezwykłą Khandro Rinpocze), których uznaje się za inkarnacje dawnych nauczycieli. Bez względu na to, czy ktoś wierzy w reinkarnację czy uważa ją za bzdurę, jestem przekonany, że osobowość tych mistrzów medytacji na każdym wywrze wrażenie. Jeśli nawet niezwykłe, właściwe im cechy - współczucie, cierpliwość, mądrość, poczucie humoru, miłująca życzliwość - wynikają ze specyficznego systemu selekcji umożliwiającego rozpoznawanie cudownych dzieci", zanim jeszcze zaczną one mówić - to z całą pewnością zasługuje on na wnikliwe zbadanie. Jeśli zadziwiające właściwości tych ludzi są jedynie efektem metod kształcenia i oddziaływania środowiska, w którym się oni wychowują, to również owe metody są godne uwagi, jako jedyne w swoim rodzaju.
Celem nauk Buddy i całej kultury buddyjskiej Himalajów jest danie światu nie buddystów, ale buddów - oświeconych istot. Jestem przekonany, że taką właśnie intencję uosabiają tybetańscy mistrzowie. Piszę więc tę książkę przepełniony pragnieniem, by ich mądrość dołączyła do potencjału oświecenia tego świata.
Ngalang Zangpo