INTERESUJĄCY MIECZ RYCERZA WILFREDA Z IVANHOE
WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.
WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.
WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.
UWAGA - PRODUKT JEST WYKONYWANY NA SPECJALNE ZAMÓWIENIE W HISZPAŃSKIM ZAKŁADZIE PŁATNERSKIM (TEN WYJĄTKOWY PRODUKT JEST WYTWORZONY CAŁKOWICIE RĘCZNIE Z WYSOKOWĘGLOWEJ STALI TOLEDAŃSKIEJ, KTÓRA CENIONA JEST ZA BARDZO DOBRĄ JAKOŚĆ).
(539)
Miecz nie jest naostrzony ani przystosowany do ostrzenia. Ostrze wykonane jest ze stali toledańskiej pokrytej chromem.
Producent: HISZPAŃSKI ZAKŁAD PŁATNERSKI
Materiał:
głownia wysokowęglowa stal toledańska, rękojeść wykonana z brązu
DŁUGOŚĆ: 101cm
WAGA: 2 kg
"Ivanhoe - powieść historyczna autorstwa sir Waltera Scotta napisana w roku 1819.
Akcja powieści rozgrywa się w XII-wiecznej Anglii. Jej głównym bohaterem jest Wilfred z Ivanhoe, anglosaski rycerz w opanowanej przez Normanów Anglii. Akcja powieści dzieje się w okolicach południowego Yorkshire i północnego Nottinghamshire. Jedną z występujących postaci jest również legendarny banita, Robin Hood"1.
"Anglosasi – tym mianem określa się rozmaite plemiona, wywodzące się z terenu obecnych Niemiec i Skandynawii, takie jak Anglowie, Sasi i Jutowie. Począwszy od V wieku plemiona te zasiedliły większą część Wysp Brytyjskich. Współczesny język angielski pochodzi od języka, którym Anglosasi posługiwali się 1500 lat temu.
Anglosasi byli germańskimi plemionami, które zamieszkiwały Brytanię od połowy V wieku n.e. Zajęcie Brytanii przez Anglosasów jest powszechnie uważane za początki współczesnego narodu angielskiego.
Pod koniec IV i na początku V wieku Rzymianie przywieźli wojowników anglosaskich wraz z rodzinami do Brytanii. Mieli oni jako płatni żołnierze pomagać Rzymianom w obronie południowych i wschodnich wybrzeży przed innymi Sasami. Około 410 roku ostatnie oddziały rzymskie opuściły Brytanię. Mimo że niektórzy jej mieszkańcy nadal wiedli życie na sposób rzymski, w miarę napływu coraz to nowych osadników zza kanału La Manche i Morza Północnego wiele miejsc zaczęło się zmieniać i przybierać anglosaski charakter.
Przybywający do Brytanii Anglosasi stopniowo zajmowali coraz rozleglejsze tereny i zakładali farmy, wioski oraz miasta. W ciągu 200 lat, od około 450 do 650 roku, przesunęli się dalej na zachód i utworzyli królestwa. Niektóre anglosaskie nazwy przetrwały, na przykład Anglia Wschodnia będąca kiedyś królestwem wschodnich Anglów. Inne anglosaskie nazwy są nadal w użyciu. Słowo ford oznacza skrzyżowanie i występuje na przykład w nazwie Bradford, ton zaś znaczyło farma lub wioska i zawarte jest w wielu nazwach na Wyspach Brytyjskich, na przykład Brighton lub Preston. W 1016 roku Kanut I Wielki (siostrzeniec Bolesława Chrobrego) i jego armia podbili stopniowo całą Anglię. Kanuta uznano za króla. Od połowy VI wieku mnisi irlandzcy rozpoczęli nawracanie na chrześcijaństwo ludów zamieszkujących północną część Brytanii. Koniec epoki Anglosasów to bitwa pod Hastings w 1066, w której zwyciężył normański najeźdźca Wilhelm Zdobywca.
Życie kulturalne skupiało się wokół klasztorów i na dworze królewskim. Przed wprowadzeniem chrześcijaństwa i języka łacińskiego, Anglosasi posługiwali się alfabetem złożonym z 33 znaków zwanych runami.Uczeni zajmowali się tłumaczeniem klasycznych dzieł łacińskich na język anglosaski bądź staroangielski.
Architektura anglosaska na tamte czasy była zwyczajna. Kościoły anglosaskie, jak np. kościół w Earls Barton, często mają kwadratowe wieże ozdabiane kamiennymi reliefami. Wzór ten mógł być umieszczany także na ówczesnych drewnianych budynkach, z których żaden nie zachował się do dzisiejszych czasów.
Anglosascy mnisi sporządzali nadzwyczaj piękne rękopisy. Jeden z mnichów (skryba) przepisywał tekst, drugi go ilustrował, a trzeci tworzył wszelkie inne ozdoby.
Anglosasi wyrabiali także biżuterię. Obrabiali piękne klejnoty i umieszczali na nich wyrzeźbione obrazy przedstawiające ich władców, albo inskrypcje które ich chwaliły. Anglosasi wyrabiali także naczynia, biżuterię metalową i przedmioty z kości ułatwiające codzienne życie.
Z małych skrawków odzieży znalezionych w grobowcach archeolodzy wysnuli wniosek, że kobiety często nosiły długie, powiewne szaty mocowane na ramionach wielkimi broszami. Przy pasach mogły mieć sakiewki. Znaleziono też biżuterię, na przykład brosze, naszyjniki, szpile i bransolety. Mężczyźni zwykle ubierali się w krótkie tuniki wkładane na wąskie spodnie oraz w płaszcze. Niektórych mężczyzn chowano z tarczą i mieczem"2.
1-Ivanhoe [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]009-01 12:19Z [dostęp: 2[zasłonięte]009-08 13:28Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivanhoe&oldid=15[zasłonięte]699
2- Anglosasi [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]009-06 22:56Z [dostęp: 2[zasłonięte]009-08 13:32Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anglosasi&oldid=17[zasłonięte]783
