INTENSYWNY ZAPACH RUTY to wybór reportaży drukowanych m.in. w "Tygodniku Solidarność", "Powściągliwości i Pracy", "Polityce" i "Gazecie Wyborczej" w latach 1[zasłonięte]978-20. Wyboru dokonali: Elżbieta Petrajtis-O'Neill i Jan Doktór. "Bystre oko, czuły słuch, wrażliwość na ludzi, zrozumienie ich oraz Jej sprawny język. Takie są reportaże Stasi. Nie zwracałem na nie uwagi, pracując z nią w latach osiemdziesiątych w "Tygodniku Solidarność" za pierwszej Solidarności, potem w podziemnych: "Tygodniku Wojennym" i w "Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych". Wtedy liczyła się Jej aktywność, inteligencja, sprawność w ocenie tekstu i redagowaniu. Lecz ten ważny front walki o wolną Polskę jest już zamknięty. Zaś Jej reportaże wciąż żyją, pokazują nie tylko przemijającą rzeczywistość społeczną, lecz mówią coś o człowieku i jego wiecznych problemach". Z wypowiedzi Ernesta Skalskiego.Stanisława Domagalska (![zasłonięte]946-20) - była reporterką i znaną pisarką literatury dla dzieci ("Coś", "Żegnaj smutku", "Przyszywany dziadek", "Jeszcze nie teraz"), tłumaczoną także na inne języki ("Trzy piętra zwyczajnych przygód", Kapeć"). Zakaz druku jej książek, jaki spadł na nią po podpisaniu listu w sprawie konstytucji w 1976 roku, sprawił, że "zamilkła" na długie lata. W 1981 dołączyła do zespołu "Tygodnika Solidarność". Po wprowadzeniu stanu wojennego redagowała w podziemu "Tygodnik Wojenny" i "Przegląd Wiadomości Agencyjnych", którego była współzałożycielem. Oficjalnie pracowała i publikowała w "Powściągliwości i Pracy". W 1989 powróciła do "Tygodnika Solidarność", ale już na krótko. w 1991 roku podjęła pracę w Studio Filmowym Kronika, gdzie pracowałą do końca życia. Na początku współpracowała przy Polskiej Kronice Filmowej. Później sama zaczęła robić filmy. Wyreżyserowała kilka ważnych filmów dokumentalnych (m.in. "Łódź podwodna", "Rozbitek", "Pomnik z wnętrzem"), przy wielu innych współpracowała ("Świadkowie", "Wybór Polski", "Powsytanie zwykłych ludzi").