Andante spianato w wykonaniu Ingolfa Wundera jest niezwykle obrazowe, przypomina akwarele Williama Turnera. Jego gra jest jak malarskie sfumato. Z tą tylko różnicą, że wszystkie zagrane przez niego kolory można sobie jedynie wyobrazić - Die Zeit
Posiada wszystko, czego można oczekiwać od pianisty grającego Chopina - zachwycające wyczucie dźwięku, olbrzymią wyobraźnię muzyczną i niewiarygodną wirtuozerię - Sunday Telegraph
Jego grę charakteryzuje nienaganny styl, arystokratyczna powściągliwość i wielka pasja - Gramophone
Młody, austriacki pianista Ingolf Wunder jest zdobywcą II nagrody XVI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (2010). Swoją interpretacją i kunsztem oczarował nie tylko jurorów, ale także śledzących przebieg konkursu melomanów. Decyzja jury była szeroko komentowana i wzbudziła wiele kontrowersji w świecie muzyki klasycznej. Będąc zdobywcą jednej z głównych nagród w tym prestiżowym konkursie, Ingolf Wunder jest kontynuatorem spuścizny takich wybitnych pianistów, jak Martha Argerich, Krystian Zimerman, Vladimir Ashkenazy, Mitsuko Uchida oraz Maurizio Pollini. Jego gra przyniosła mu nie tylko II miejsce, ale również wiele nagród specjalnych: nagrodę Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie Koncertu oraz wyróżnienie Rektora Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie Poloneza-Fantazji op. 61. To pierwszy album nagrany dla tej wytwórni z utworami Fryderyka Chopina na fortepian solo.

1. Chopin: 1. Allegro maestoso [Piano Sonata No.3 in B minor, Op.58]
2. Chopin: 2. Scherzo (Molto vivace) [Piano Sonata No.3 in B minor, Op.58]
3. Chopin: 3. Largo [Piano Sonata No.3 in B minor, Op.58]
4. Chopin: 4. Finale (Presto non tanto) [Piano Sonata No.3 in B minor, Op.58]
5. Chopin: Polonaise No.7 in A flat, Op.61 Polonaise-Fantaisie
6. Chopin: Ballade No.4 in F minor, Op.52
7. Chopin: Andante spianato and Grande polonaise in E flat, Op.22