Opis produktu
Wydawnictwo: Wydawnictwo SGGW
ISBN: [zasłonięte]978-8383-426-0
Warszawa 2013, wydanie 1, format 170 x
240, objętość 164 str., oprawa miękka
Książka Inżynieria
materiałów drzewnych przeznaczona jest dla studentów technologii drewna, jako
podręcznik do przedmiotu „Inżynieria materiałów tartych i skrawanych", jak
również dla praktyków zajmujących się przerobem drewna, sortowaniem tarcicy, a
także projektowaniem i wznoszeniem konstrukcji
drewnianych.
Niniejsze opracowanie stanowi modyfikację i
rozwinięcie wcześniejszego skryptu pt. „Wytrzymałościowe sortowanie tarcicy
budowlano-konstrukcyjnej" wydanego w 2005 roku. którego współautorem był
profesor Witold Dzbeński.
Z myślą o śmiałym używaniu drewna w
konstrukcjach autorzy książki Inżynieria materiałów drzewnych, krok po kroku (od
bazy surowcowej, poprzez przerób, po materiały finalne) przedstawili wiele
istotnych i przekrojowych zagadnień z zakresu inżynierii materiałów drzewnych,
stawiając szczególny nacisk na problematykę produkcji i sortowania tarcicy
konstrukcyjnej. Znalazły się tu informacje zarówno z zakresu budowy, wad i
właściwości drewna, jak i uregulowań normalizacyjnych, a także przegląd technik
przetarcia i analiza działania maszyn sortowniczych.
Drewno, jako
surowiec organiczny, ze wszystkimi swoimi ogromnymi zaletami, ale także cechami
ujemnymi, jest nadal powszechnie używane i ma tysiące zastosowań praktycznych.
Cenne proekologiczne, recyklingowe i estetyczne właściwości drewna poparte są
bardzo korzystną charakterystyką fizykomechaniczną tego
materiału.
Stosowanie drewna konstrukcyjnego i materiałów
drewnopochodnych o korzystnej charakterystyce mechanicznej, cieplnej i
akustycznej jest podstawową cechą nowoczesnego, lekkiego budownictwa
szkieletowego. Dążenie do podnoszenia poziomu wyposażenia, komfortu i
zdrowotności użytkowanych pomieszczeń we współczesnych budynkach wiąże się z
koniecznością szerokiego wprowadzenia drewna także do wnętrz mieszkalnych.
Zastępowanie drewna innymi materiałami jest najczęściej działaniem
niekorzystnym, wymuszonym przez rosnący niedobór zwłaszcza sortymentów wysokiej
jakości oraz konieczność oszczędnego gospodarowania deficytowym
surowcem.
Drewno, będące materiałem naturalnym o anizotropowej
budowie i zróżnicowanych właściwościach mechanicznych, nawet w obrębie jednego
gatunku, może być również materiałem inżynierskim, tzn. policzalnym przy
projektowaniu i przewidywalnym po wbudowaniu w konstrukcję (jak np. stal).
Drewno - a raczej już tarcica konstrukcyjna - staje się materiałem inżynierskim
właśnie w procesie jego wytrzymałościowego sortowania.
Problematyka wytrzymałościowego sortowania tarcicy konstrukcyjnej
nabiera szczególnego znaczenia wobec obowiązku znakowania symbolem CE wyrobów
budowlanych wprowadzanych na rynek krajów wspólnoty europejskiej, a w ślad za
tym - wdrażania zakładowej kontroli produkcji. Sortując wytrzymałościowo
tarcicę, kwalifikuje się ją do klas wytrzymałościowych o ściśle określonych
właściwościach mechanicznych (klasy C według PN-EN 338:2011), tarcica
niespełniająca wymagań najniższej klasy traktowana jest jako odrzut.