Oryginał ikony pochodzi z VI wieku. "Menas jest świętym wyrażającym tęsknotę za całkowitym ukształtowaniem się na wzór Chrystusa. Na ikonie tej Menas jako mnich jest obrazem człowieka na pustyni; całkowicie zwróconego ku Bogu. Frontalnie przedstawiona, stojąca postać w szacie mniszej i płaszczu posiada niewzruszoną stałość postawy, wzmocnioną poprzez stosunkowo duże oblicze o skumulowanej sile uważnego spojrzenia. Jeszcze mocniej działa stojąca u jego boku nieco większa i szersza postać Chrystusa, w powiewnej ciemniejszej szacie, z ciężką ozdobną księgę jego słów w lewej ręce, o również powiększonej twarzy, w której wysoko uniesione brwi podkreślają przenikliwą siłę oczu. Plan pierwszy obrazu zamykają ramiona obu postaci, ponad nimi wznoszą się aureole obu świętych na łososiowy tle. Trudno znaleźć prostszą niż ta ikona formę podsumowania drogi i celu. Menas jest znakiem drogi, frontalna ważkość jego postaci przepełniona jest wewnętrzną milczącą głębią. Chrystus jest znakiem celu, zewnętrzna surowość jest dla widzącego łagodnością z tamtego świata; jej oznaką jest też spoczywająca na ramionach Menasa prawa ręka Pana. Pan kładzie ramię przyjaźni na barki stęsknionego człowieka. Trudności drogi nie są celem samym w sobie ani strachem, a wewnętrznym zapłonięciem, jej celem nie jest daleki sędzia, ale niesłychanie bliski przyjaciel, który już teraz osłania drogę i uszczęśliwia." 
(fragment traktatu "O przyjaźni duchowej" Aelred von Rieval. Tłumaczenie z łaciny: Rafał Prusko O.C.D .) Ikona idealna jako prezent na różne okazje, m.in. chrzest, Pierwsza Komunia Święta, rocznica, czy ślub.