| | |
| | - Spróbuj Mówić Kocham
- Teraz I Tu
- Zrób, Co Możesz
- Claude
- Skłamałabym
- Soul Dealer
- To, Co Nienazwane
- Samej Cię Nie Zostawię
- Cisza Na Skronie, Na Powieki Słońce
- Z Wadą Serca
- Niepojęte I Ulotne
- Nagle
- Pierwszy Dzień Reszty Naszego Życia
| | |
| Anna Maria Jopek przez ostatni rok podróżowała po świecie, koncertując I spotykając na swojej drodze postaci ogromnie ważne dla jej muzycznego rozwoju. Wykształcona klasycznie, z pasją I doświadczeniem w świecie jazzu a rodzinnymi korzeniami w muzyce ludowej AMJ każdym kolejnym projektem stara się definiować swoją tożsamość. Stworzyć własny język. Poszukuje tego, co dla muzyków różnych krajów, tradycji czy religii jest wspólne, jakkolwiek dalecy mogą się sobie z pozoru wydawać. Płyta ID zdaje się być kulminacyjnym punktem tych właśnie poszukiwań. W sekcji rytmicznej na perkusji gra Manu Katche, dziś lider własnej formacji w wytwórni ECM, niegdyś filar najznakomitszych projektów Petera Gabriela, Stinga, Jana Garbarka czy Joni Mitchell. Jego etniczny styl, niskobrzmiace bębny są charakterystyczne, jak ludzki głos. Na instrumentach perkusyjnych, obecny z AMJ od pięciu lat na wszystkich projektach, fenomenalny Mino Cinelu. Zaczynał w zespole Milesa Davisa w czasach jego słynnego „Powrotu” u progu lat 80-tych, by przejść następnie przez projekt Stinga w czasch Nothing Like The Sun czy kultowy band fusion Weather Report I stać się następnie jednym z najbardziej rozchwytywanych perkusjonistów na świecie. „On natychmiast zmienia muzykę, każe jej oddychać, odrywać się od ziemi…” – mówi AMJ. Na basie elektrycznym I kalimbie genialny chłopak z Kamerunu: Richard Bona. Wirtuoz porównywany jedynie do legendarnego Jaco Pastoriusa. W samej Polsce Bona był już jako filar zespołu Bobby’ego McFerrina, Steps Ahead, czy Pat Metheny Group, ale przede wszystkim jako kapitalny lider własnej formacji łączącej muzykę afrykańską z jazzem. Jego głos jest rozpoznawalny natychmiast w każdym zakątku Globu, nie do pomylenia z jakimkolwiek innym. Richard Bona zatem także śpiewa z AMJ jeden z utworów. Przy fortepianie aż trzech, tak różnych, jak i wielkich muzyków. Leszek Możdżer (po raz… piąty na płycie AMJ) nie wymaga dodatkowego wprowadzenia. Obok niego niezwykły, wyciszony, magiczny pianista z Norwegii, Tord Gustavsen, którego pierwsza płyta dla ECM: Changing Places nomen omen zmieniła postrzeganie jazzowej pianistyki na świecie. Dwie kolejne ugruntowały jego pozycję jako charyzmatycznego indywidualisty fortepianu. Na saksofonie Branford Marsalis. Trudno przed jego nazwiskiem postawić jeden trafny przymiotnik. Lider, jak mówił Mariusz Adamiak podczas ostatniego Jazz Jamboree, najważniejszego obecnie jazzowego kwartetu na świecie. Ale też muzyk wiecznie poszukujący w przestrzeniach klasyki a nawet różnych odmian sztuki popularnej. Wieczny buntownik I filozof zarazem. Genialny wirtuoz I cudownie muzykalny artysta. Producent I wydawca, twórca „Marsalis Music”. Ale I człowiek o wielkim poczuciu humoru. Jego kontrowersyjny projekt Buckshot Le Fonque pozostaje do dziś jednym z najcenniejszych przykładów łączenia jazzu z muzyką ulicy. Na gitarze I przed mikrofonem współtwórca stylu bossa novy, kodyfikator gatunku, przyjaciel I współpracownik Antonio Carlosa Jobima, producent I guru… Oscar Castro Neves. Dziś, kiedy artyści tak różni jak Yo Yo Ma I Stevie Wonder, Barbra Streisand I Herbie Hancock – jeśli mają nagrać bossa novę – dzwonią do Oscara. AMJ nagrała z Oscarem płytę koncertową w ramach BMW Jazz Club we wrześniu ubiegłego roku. Wtedy także zarejestrowano w studiu jeden z utworów na ID. BMW Jazz Club jest partnerem AMJ Music w powstaniu projektu ID. Wśród wielkich wokalistów ID pojawia się także… Kayah. Kayah zaprosiła AMJ do swojego koncertu Unplugged jesienią ubiegłego roku. Artystki porozumiały się tak idealnie (co widać I słychać na DVD!), że postanowiły na tym jednym wieczorze nie zakończyć wspólnego muzykowania! AMJ I współtwórca projektu – Marcin Kydryński, który gra także na gitarach w większości utworów, zaprosili do współpracy swoich dawnych przyjaciół, znanych z poprzednich projektów. Pojawia się zatem Paweł BZIM Zarecki, współodpowiedzialny za część aranżacji I wszystkie „dziwne dźwięki”, Robert Majewski z fluegelhornem, Mateusz Pospieszalski śpiewa I gra na flecie w jednej z piosenek czy wreszcie – gitarzysta zespołu AMJ Marek Napiórkowski gra fenomenalne solo w otwierającej płytę kompozycji. Obok Nich orkiestra Sinfonia Viva Tomasza Radziwonowicza I skompletowany przez Krzysztofa Herdzina kwartet smyczkowy. Album ID będzie miał, najprawdopodobniej jesienią tego roku, także swoją wersję międzynarodową. Muzyka na niej będzie w znacznym stopniu różna od polskiej premiery. AMJ I Marcin Kydryński napisali wspólnie dwie godziny nowej muzyki z której ostatecznie tylko część trafia teraz do rąk I uszu słuchaczy.
| |
| | | Dystrybutor: | Universal Music | | Nr katalogowy: | [zasłonięte]17348 060[zasłonięte][zasłonięte]73484 | | Data wydania: | 09 maja 2007 |
|
| | | | Waga produktu: | 90 g. | |
| |
CD-Audio (ang. Compact Disc Digital Audio, Audio-CD, CD DA) – standard cyfrowego zapisu dźwięku na płycie kompaktowej, wykorzystujący do tego celu kodowanie PCM o częstotliwości próbkowania 44,1 kHz i rozdzielczości 16 bitów na próbkę. Odtwarza się w standardowych odtwarzaczach CD, również na komputerze. Więcej informacji na: http://pl.wikipedia.org/wiki/Audio-CD |