Opis |
Wojtycza K., Hufiec Kraków Kleparz-Łobzów w latach
1[zasłonięte]957-19; Kraków 2007, format 21 cm, s. 225, okładka miękka,
czarno-biała wkładka fotograficzna; Spis treści: Warunki działalności
hufca, Organizacja pracy Hufca (Komenda Hufca, Instruktorzy, Lokal komendy
i izby harcerskie, Drużyny, Szczepy, Ośrodki), Działalność Hufca w latach
1[zasłonięte]957-19 (Lata harcerskie, Akcje letnie), Bibliografia, Wykaz tabel,
Indeks nazwisk;
WSTĘP
Przełom lat 1956 i
1957 to jeden z najważniejszych momentów w historii Związku
Harcerstwa Polskiego. Po kilku latach nieistnienia, Związek znów podjął
działalność wychowawczą wśród młodzieży. Pół roku później powstał hufiec,
który przez następne piętnaście lat będzie czołowym hufcem chorągwi
krakowskiej. Warto przypomnieć jego historię, w której miały swoje odbicie
zmiany jakie w tym czasie następowały w całym ZHP. Autor uważa, że szczególnie dziś, gdy problemy pedagogiczne
coraz bardziej dają znać o sobie, a wielu pedagogów szuka skutecznych
sposobów wychowania, pisanie o harcerstwie i popularyzacja jego
metody wychowawczej na przykładzie wyróżniających się jednostek
organizacyjnych jest szczególnie potrzebna. Nie ulega wątpliwości, że
„metoda harcerska" sprawdziła się w różnych warunkach i stanowi ważny
element dorobku pedagogiki polskiej dwudziestego
wieku.
Po ponad trzydziestu
latach od zakończenia pracy przez Hufiec Kraków Kleparz-Łobzów, działalność jego jest już historią stanowiącą
odrębną i zamkniętą całość w historii harcerstwa na terenie naszego
miasta. Jest ona interesująca również przez to, że ilustruje wydarzenia z
życia hufca i jego zmiany, a śledząc je można zauważyć także zmiany,
jakie następowały w tym
czasie w życiu całego kraju. Pojawiają się niełatwe problemy natury
ideologicznej, stosunku do harcerstwa władz oświatowych i politycznych
oraz funkcjonowania organizacji w złożonej rzeczywistości Polski okresu od
drugiej połowy lat pięćdziesiątych, po początek lat
siedemdziesiątych.
Patrząc z pewnej
perspektywy, można stwierdzić, że okres kiedy działał Hufiec Kraków
Kleparz-Łobzów, był dobrym okresem dla harcerstwa. Było ono wówczas mocne
tak pod względem organizacyjnym jak i pod względem inicjatyw
programowych. Mocną stroną hufca były zarówno dobra organizacja pracy,
atrakcyjny program, jak i liczne, wzorowo prowadzone akcje obozowe. Ich
efektem były osiągnięte cele wychowawcze w stosunku do tysięcy młodzieży,
która wyniosła z harcerstwa zdrowy system wartości oparty na służbie
Ojczyźnie.
Pierwszą i
dotądjedynąpróbą opisu działalności Hufca Kraków Kleparz-Łobzów jest
broszura Zarys działalności Hufca Kraków Kleparz-Łobzów w latach 1[zasłonięte]957-19, opracowana przez K.
Dziedzica i
R. Kowalskiego na podstawie, jak nadmieniono w przedmowie, zachowanych
niekompletnych dokumentów. Zawiera ona faktografię obejmującą cały okres
działalności hufca, opracowaną głównie na podstawie ok. 80 %
dostępnych wtedy rozkazów komendy hufca, w której niestety nie
ustrzeżono się od popełnienia wielu błędów. Oprócz tego pewne dane
dotyczące pierwszych pięciu lat działalności hufca jak: obsada kadrowa
komendy hufca, wykazy instruktorów i niektóre wykazy organizowanych
obozów, znalazły się w
dwóch publikacjach dotyczących całej chorągwi krakowskiej: Materiały do historii Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa w latach 1[zasłonięte]956-19, opracowanej przez zespół
w składzie Bogusław Rybski,
Janusz Wojtycza,
Krzysztof Wojtycza oraz Materiały do
historii Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa w
latach 1[zasłonięte]959-19 opracowane
przez Janusza Wojtyczę.
Źródła, które
posłużyły autorowi, to przede wszystkim rozkazy komendy hufca, które
autor przeanalizował prawie w komplecie, a które w największym
stopniu stały się podstawą faktografii. Znacznie ułatwiły opracowanie
dziejów hufca w okresie ostatnich pięciu lat tzw. Książki pracy
hufca, będące „zszytami"
różnych dokumentów z poszczególnych lat, prowadzone od roku
harcerskiego 1967/68. Książki te
znalazły się w archiwum Komendy Hufca Kraków-Krowodrza. Wiele istotnych informacji udało się odszukać w
rozkazach Komendy Chorągwi Krakowskiej, znajdujących się w Archiwum
Komisji Historycznej Krakowskiej Chorągwi ZHP. Pewne dane uzyskano ze
sprawozdań Komendy Chorągwi, choć niestety w Archiwum Komisji Historycznej
Chorągwi brak jest większości sprawozdań z interesującego nas okresu.
Udało się również odnaleźć szereg artykułów i notatek w prasie codziennej
i harcerskiej, informujących o ważnych wydarzeniach dotyczących hufca.
Wykorzystano również fragmenty z kronik harcerskich oraz z wydawnictw
jubileuszowych niektórych drużyn i szczepów.
Bardzo interesujące
okazały się osobiste relacje instruktorów, których uzyskanie w formie
ustnej lub pisemnej po upływie ponad trzydziestu lat nie było zadaniem
łatwym. Autor zdecydował się na przytoczenie ich dużych fragmentów, gdyż
dobrze oddają atmosferę panującą w hufcu i
ubarwiają
sprawozdawczy z
konieczności charakter opracowania. Wykorzystano także będące w
Archiwum Komisji Historycznej Krakowskiej Chorągwi ZHP wspomnienia i
relacje: hm. Zofii Sułek, hm.
Anny Szełigi-Zahorskiej, hm. Marii Baster-Grząślewicz oraz phm.
Barbary Ciuman-Łuczyńskiej.
Szczególne
podziękowanie autor składa tym, którzy na jego prośbę złożyli relacje pisemne: hm. dr. Bohdanowi Makaremu,
hm. dr. Wojciechowi Biedrzyckiemu, hm. Wincentemu Cieślewiczowi, hm. Jadwidze Skibie, hm. Markowi Pieniążkowi, hm.
Krzysztofowi Krzyżanowskiemu i tym, którzy podzielili się swoją wiedzą w formie
wypowiedzi ustnych: hm. Urszuli Smoleń,
phm. Annie i hm. Wiesławowi
Własnowolskim, hm. Adamowi Rozkrutowi
oraz hm. Zygmuntowi Faberowi.
Autor dziękuje
również wszystkim innym instruktorom, którzy przekazali mu wiele
dodatkowych informacji i cennych uwag w czasie spotkań i konsultacji w
okresie pracy nad książką a także tym, którzy umożliwili skopiowanie
posiadanych zdjęć.
Szczególne słowa
podziękowania za inspirację i wszechstronną pomoc autor składa
przewodniczącemu Komisji Historycznej Krakowskiej Chorągwi ZHP hm. dr.
Januszowi Wojtyczy,
bez którego zachęty, fachowego kierownictwa i pomocy ta książka by
nie powstała.
Niniejsze opracowanie
jest, jak już wspomniano, pierwszym w miarę kompletnym opracowaniem
historii Hufca Kraków Kleparz-Łobzów, jak również jednym z nielicznych obejmujących pracę hufca z lat po
odrodzeniu harcerstwa w 1956
roku. Stanowi ono przyczynek do prowadzonych badań historii
harcerstwa na przestrzeni niemal stu lat jego
działalności
|
spis
treści lub fragment |
Spis
treści
WSTĘP
Rozdział
I
WARUNKI DZIAŁALNOŚCI
HUFCA.
Rozdział
II
ORGANIZACJA PRACY
HUFCA
1. Komenda
Hufca.
2.
Instruktorzy
3. Lokal komendy
hufca i izby harcerskie
4.
Drużyny
5. Szczepy
6. Ośrodki
Rozdział
III
DZIAŁALNOŚĆ HUFCA W
LATACH 1[zasłonięte]957-19
1. Rok
1957.
2. Akcja Letnia
1957.
3. Rok harcerski
1957/58 .
4. Akcja Letnia
1958.
5. Rok harcerski
1958/59 .
6. Akcja Letnia
1959.
7. Rok harcerski
1959/60 .
8. Akcja Letnia
I960
9. Rok harcerski
1960/61.
10. Akcja Letnia
1961
11. Rok harcerski
1961/62.
12. Akcja Letnia
1962
13. Rok harcerski
1962/63.
14. Akcja Letnia 1963
.
15. Rok harcerski
1963/64
16. Akcja Letnia
1964.
17. Rok harcerski
1964/65
18. Akcja Letnia
1965.
19. Rok harcerski
1965/66
20. Akcja Letnia
1966.
21. Rok harcerski
1966/67
22. Akcja letnia
1967
23. Rok harcerski
1967/68
24. Akcja Letnia
1968.
25. Rok harcerski
1968/69
26. Akcja letnia
1969
27. Rok harcerski
1969/70
28. Akcja Letnia
1970.
29. Rok harcerski
1970/71
30. Akcja Letnia
1971.
31. Rok harcerski
1971/72
32. Akcja Letnia
1972.
33. Wrzesień-grudzień
1972 roku
ZAKOŃCZENIE.
Aneks
Bibliografia.
Wykaz
tabel.
Indeks
nazwisk
Wklejka
obsada funkcji w
komendzie hufca
obsada funkcji
komendantów szczepów
|