Menu w języku polskim.

To się opłaciło: nowa wersja HTC Wildfire jest nie tylko ładniejsza, bardziej kompaktowa i wytrzymała, lecz po prostu lepsza. Szczególnie jest to odczuwalne podczas surfowania w Internecie.

HTC Wildfire otrzymał nowy wygląd. Zamiast brązu, który raczej nuży, Wildfire S jest teraz utrzymany w czerni, ale dostępny również w eleganckiej biało-srebrnej stylistyce lub śmiałym różu. Dzięki zmniejszonej wadze, jest teraz o 12 gramów lżejszy. Matowy tył i chromowane zdobienia podnoszą prestiż i tak dobrze wykonanego Wildfire S. Jak we wszystkich modelach z serii S HTC pod wyświetlaczem jest schowana optyczna mysz. Cztery klawisze dotykowe służą do nawigacji w menu. W naszym testowym modelu reagują one zwinnie, precyzyjnie i można w nie łatwo trafić. A co tkwi wewnątrz? Wielkim plusem jest nowy system Android 2.3 alias Gingerbread, wraz z którym HTC zaimplementowało nowy dotykowy interfejs użytkownika. Najbardziej rzucająca się w oczy zmiana to dolny pasek głównego menu z dostępem do pobranych plików lub szesnastu najczęściej używanych punktów menu, których nie można wybrać ręcznie. To jednak nie jest problemem, bo ostatecznie do dyspozycji jest siedem ekranów startowych, do których można przypisać zgodnie z własnym gustem i upodobaniami widgety, aplikacje i skróty. Użytkownicy lubiący porządek mogą tworzyć foldery. Następną nowością telefonu Sense 2.1 są szybkie ustawienia WLAN, GPS i Blutooth‘a dostępne w raportach o stanie, które można przeciągnąć z górnej części ekranu w dół.

Wyświetlacz: mały, ale bardzo fajny

Wyświetlacz nie jest szczególnie duży, zwłaszcza że długość obudowy wynosi 10 centymetrów. Przekątna wyświetlacza wynosi 3,2 cala a rozdzielczość 320x480 pikseli – czyli większa niż rozdzielczość poprzedniego modelu wynosząca 240 x 320 pikseli. Wyświetlacz ten wypada w teście przeciętnie – słaba jasność wynosząca zaledwie 363 cd/m2. Chociaż rozdzielczość jest dość niska, to jednak nie razi tak bardzo w oczy, ale zdjęcia i nagrania wideo nie robią wrażenia kolorami ani nie są ostre jak brzytwa, tak jak w telefonach z górnej półki, wyposażonych w ekrany S-LCD i AMOLED. Mimo wszystko obraz typowego TFT jest całkowicie w porządku. W oczy kłuje jednak  to, że wyświetlacz mocno odbija światło.

Procesor: trzeba jednak trochę poczekać

Procesor jest taktowany z częstotliwością 600 MHz i robi wrażenie porządnego i megamocnego. Ani zawieszenia ani awarie nie wystąpiły jednak w trakcie testu, podczas wertykalnego przewijania menu i stron internetowych oraz przy powiększaniu obrazu koniuszkiem palca, za pomocą techniki multitouch, zauważyliśmy słabo wyraźne skoki i dostrajanie. Niektóre punkty menu, takie jak książka telefoniczna, pojawiają się na ekranie natychmiast po wywołaniu koniuszkiem palca. Wyszukiwarka potrzebuje za to aż dwóch sekund, żeby była gotowa do pracy. Dobra rada: zainstalujcie w Wildfire S menadżera zadań - na przykład androidową aplikację Advanced Task Killer - żeby trochę odciążyć procesor.

Teraz szybszy

WLAN i HSDPA to standard telefonów z Androidem. Wildfire S szybko i sprawnie ładuje strony w przeglądarce. Wolne czasy ładowania były, na przykład w pierwszym Wildfire, dużym minusem. Zdaje się, że HTC wyciągnęło z tego wnioski. Przeglądanie Internetu za pomocą Wildfire S jest prawdziwą przyjemnością. Cała strona testowa, zajmująca 600 KB, została w połączeniu WLAN wyświetlona w niecałe dziewięć sekund, a przy użyciu sieci komórkowej trwało to tylko o trzy sekundy dłużej. Znacznie mniejsza strona na urządzenia mobilne została załadowana w mniej niż pięć sekund. Strony przygotowane w technologii Flash nie stanowią dla przeglądarki telefonu żadnego problemu (drobnostka, ale lubimy droczyć się z fanami iPhone’a ;-).

.