Indianie Hopi w swych praktykach wykorzystywali świece do świecowania uszu. Miało to na celu oczyszczanie uszu z nagromadzonych zanieczyszczeń, nadmiaru woskowiny oraz jako rytuał mający na celu ogólną poprawę samopoczucia. Osoba, która miała mieć wykonane świecowanie kładła się na boku, jej głowa była zakryta chustą w celu ochronienia przed spadającym popiołem. Ucho przez mały otwór w chuście było wyciągnięte na wierzch i nasmarowane oliwą w celu łatwiejszego umieszczenia świecy w uchu. Taką zapaloną z jednego końca świecę wkładano do ucha i następował proces spalania się świecy aż do oznaczonego na niej momentu zakończenia spalania. Wtedy następowało wyciągnięcie z ucha niedopałka świecy, zgaszenie go w kubku z wodą i przechodzono do wykonania świecowania na drugim uchu. Po zakończeniu procesu świecowania zakładano na głowę chustę w celu ochronienia uszu przed nagłym oziębieniem i przewianiem.