Hoodię Gordonii nazywa się supresantem apetytu, czyli jego hamulcem. Hoodia zabija głód znacznie lepiej od glukozy, której działanie poniekąd naśladuje. Poziom glukozy we krwi jest bowiem głównym czynnikiem wyzwalającym uczucie głodu. Spadek poziomu glukozy oznacza wzrost apetytu, który maleje, gdy poziom glukozy rośnie. Informacje o cukrze we krwi przekazują mózgowi specjalne detektory. Rzecz jednak w tym, że nasz apetyt, czy jak kto woli głód, zależy nie tylko od glukozy. Ośrodek sytości w centralnym układzie nerwowym odbiera sygnały również od żołądka, dlatego m.in. czujemy się głodni w tych porach, o których zwykliśmy jadać posiłki. Dlatego tak ważna jest regularność jedzenia, a także dokładne przeżuwanie, ponieważ z tego też płynie do mózgu przekaz obniżający łaknienie. Wiemy jednak dobrze, że wzmożony apetyt bywa niekiedy indywidualną odpowiedzią na różne sytuacje, choćby stres. Ściśle wiąże się z psychiką i nie zawsze jest rzeczywistym sygnałem głodu. Najlepiej widać to podczas odchudzania, gdy sama świadomość koniecznych ograniczeń objawia się głodem. Hoodia Gordonii ten problem likwiduje, umożliwiając ograniczenie przyjmowanych kalorii nawet o 1000, co przeciętnie stanowi połowę dziennego zapotrzebowania. Okłamując mózg, zapewnia go o sytości mimo ograniczenia spożycia posiłków. Eliminuje też kłopotliwe dla większości podjadanie pomiędzy posiłkami, przegryzanie, „zajadanie” nerwów i stresu będące jedną z niebagatelnych przyczyn tycia. Hoodia Gordonii sprawia, że nie tylko nie chce nam się jeść, ale też jemy mniej kalorycznie. Zyskuje na tym przemiana materii, a spalanie tkanki tłuszczowej jest szybsze.

Bez uszczerbku na zdrowiu