autor: Mirosław Cieśla, Teresa Ostaszewska, Ryszard Wojda
wydawca: Oficyna Wydawnicza Hoża
rok wydania: 2009
ilość stron: 157
Isbn:[zasłonięte]978-83038-28-3 format: 145x205 mm
oprawa: miękka
cena katalogowa: 35,00 zł
nasza cena: 28,00 zł

Rozwój rybactwa śródlądowego, a szczególnie gospodarstw stawowych na tle historii państwa polskiego, jest od wczesnego średniowiecza ściśle związany z ugruntowywaniem i rozwojem chrześcijaństwa w Polsce.
Lokalizacja większości osad słowiańskich nad rzekami i jeziorami, stwarzała warunki dla prowadzenia połowu ryb, jako jednego ze źródeł wyżywienia. Z licznych danych wykopaliskowych można przypuszczać, że szeroki krąg ludności zajmującej się rolnictwem przed powstaniem państwa polskiego zajmował się rybołówstwem, mając niczym nie skrępowaną wolność w łowieniu ryb. Wraz z powstawaniem państwa polskiego w okresie wczesnego średniowiecza, zaczęły następować pierwsze wyraźne zmiany dotyczące praw własności wód śródlądowych i ich użytkowników. Wody śródlądowe zaczynały być podporządkowywane władzy książęcej lub królewskiej, czyli tzw. „regale". W praktyce sprowadzało się to do zakazu połowów ryb w tych wodach już przez wszystkich, a w formie darowizn i nadań książęcych lub królewskich, uprawnienia połowów w tych wodach, przechodziły na instytucje kościelne lub świeckie. Wzrost zapotrzebowania na ryby w średniowieczu był spowodowany wprowadzeniem przez kościół obowiązku przestrzegania postów, których ilość w tamtym okresie przekraczała 50% dni w roku (aż do 3 dni stałych w tygodniu). W dokumentach średniowiecznych już od XII w. występują akty o nadaniach praw rybołówczych na rzecz klasztorów. Najwcześniejsze dane mówią, że już w 1145 r. klasztor cystersów w Lądzie uzyskał prawo połowu ryb w Sławsku (pow. koniński) nad Wartą (Iwaszkiewicz i in., 2007). W tym okresie - poza klasztorami - stałe dostawy ryb dla ludności w miastach zapewniali najpierw zawodowi rybacy miejscy, organizujący się w cechy. Pierwszym cechem rybaków w Wielkopolsce, był prawdopodobnie cech rybaków poznańskich, który powstał ok. 1267 r. (Kulmatycki, 1920) - na mocy tego przywileju bractwo rybackie w XIX w., w procesie z miastem Poznań, powoływało się przed sądem, by otrzymać przedmieście zwane później Rybakami.
fragment Wstępu

Spis treści:

Wiadomości wstępne (Wojda)
Cel i rola hodowli ryb dodatkowych (Wojda)
Gospodarcze znaczenie chowu ryb dodatkowych (Wojda)
Charakterystyka produkcyjnych i pozaprodukcyjnych walorów stawów typu karpiowego (Cieśla)
Środowisko wodne i warunki techniczne produkcji (Wojda)
Charakterystyka wód do zalewu stawów
Wpływ temperatury wody na produkcje w stawach
Podstawowe parametry chemiczne wody
Wymagania techniczne stawów
Ogólne wiadomości o rybach dodatkowych hodowanych w stawach karpiowych (Wojda)
Podział ryb dodatkowych i ich charakterystyka
Ogólne założenia hodowlane produkcji ryb dodatkowych w warunkach stawów karpiowych
Etapy wychowu ryb dodatkowych w stawach karpiowych
Metody wychowu
Ryby łososiowate (Wojda)
Sieja - Coregonus lavaretus
Pstrąg tęczowy - Oncorhynchus mykiss
Ryby drapieżne
Szczupak - Esox lucius (Śliwiński)
Sandacz - Sander lucioperca (Ostaszewska)
Sum europejski - Silurus glanis (Wojda)
Ryby karpiowate - tradycyjnie hodowane
Karasie (Śliwiński)
Lin - Tinca tinca (Wojda)
Ryby karpiowate roślinożerne (Wojda)
Amur biały - Ctenopharyngodon idella
Tołpyga biała - Hypophthalmichthys molitrbc
Tołpyga pstra - Aristichthys nobilis
Karpiowate ryby reofilne (Wojda, Cieśla)
Jaz - Leuciscus idus i złota orfa,
czyli jaz ozdobny - Leuciscus idus aberr. orfus (Cieśla)
Boleń -Aspius aspius (Sliwiński)
Świnka - Chondrostoma nasus (Cieśla)
Certa - Yimba vimba (Sliwiński)
Kleń - Leuciscus cephalus (Wojda)
Brzana - Barbus barbus (Sliwiński)
Literatura (Wojda)