HITAMN 2: SILENT ASSASSIN
Stary slogan mówi, że ucieczka przed przeznaczeniem jest niemożliwa. Przekonał się o tym Agent 47, były płatny zabójca, który bardzo chciał zerwać z przeszłością, zaszywając się w sycylijskim klasztorze. Niestety, odnaleziony przez rosyjskiego handlarza broni, groźbą i szantażem został zmuszony do powrotu do zawodu.
Gracz wcielając się w skórę nieszczęsnego zabójcy, ma do wykonania 21 misji w różnych częściach świata (Sycylia, Indie, Japonia, St. Petersburg, Malezja i inne). Każde zadanie łączy się najczęściej będzie z czyimś zgonem, a od gracza zależy, by to nie był jego zgon. Likwidacja „celów” nie jest łatwa, nie są to mało znaczarce plotki, ale grube ryby, prawie zawsze chronione przez potężne mury i uzbrojonych po żeby strażników. Aby wypełnić kontrakt, każdą akcję należy bardzo dokładnie zaplanować. Drobiazgowe rozpoznanie terenu, poznanie zwyczajów, słabych stron nieprzyjaciół, a nawet zaplanowanie drogi ucieczki – oto chleb powszedni szanującego się zabójcy. Pomocna w przeprowadzaniu rekonesansów jest możliwość przełączania się między widokami z perspektywy pierwszej i trzeciej osoby. Takie działania jak pozostanie niewidzialnym do ostatniej chwili, atak z zaskoczenia, a następnie rozpłyniecie się we mgle gwarantują sukces. Hałaśliwe zachowanie to najczęściej gwarancją błyskawicznego zarobienia kulki, a zdrowie głównego bohatera jest wyjątkowo słabe – jeden strzał i koniec zabawy. Na szczęście arsenał, którym gracz dysponuje, jest wyjątkowo bogaty: karabinki snajperskie (idealne do „sprzątania” na odległość), pistolety, strzelby, granaty, kusze, noże, a nawet waciki nasączone chloroformem i linki do duszenia. Uszkodzonych strażników zabójca transportuje w ustronne miejsce, by ich ciała nie zaalarmowały niepożądanych osób i tym samym nie zniszczyły misternie uknutego planu. Grafika i animacja w grze wykorzystuje silnik zwany Glacier, dzięki któremu można przestrzeliwać okna, drzwi i inne „miękkie” przeszkody, oblicza również w czasie rzeczywistym dynamikę upadających ciał i przedmiotów. Ścieżka dźwiękowa została skomponowana przez Jespera Kyda (autora muzyki do takich gier jak „Messiah”, „MDK2” czy „Hitman: Codename 47”) i odgrywana jest przez budapeszteńską orkiestrę symfoniczna. Ze względu na długi czas wykonywania poszczególnych misji, autorzy umożliwili zapisywanie stanu gry w ich trakcie. Gra ze względu na drastyczne sceny przemocy przeznaczona jest dla starszych graczy.
HITMAN: CONTRACTS
Po uratowaniu swego przyjaciela Ojca Vittorio („Hitman 2: Silent Assassin”) i powrocie do klasztoru na Sycylii, Agent 47 długo nie zagrzał tam miejsca. Pewnego dnia po prostu zniknął i odtąd słuch po nim zaginął. Czyżby wrócił do zawodu? Gracz może się tego domyśleć, odnajdując 47 w podrzędnym paryskim hoteliku, ze świeżą rana postrzałową w ciele. Ubytek krwi, ból i zmęczenie spowodowały częściową utratę świadomości, mózg rannego zaczął generować różne obrazy, miejsca, w których był, postacie, które zabił itd.
W ta halucynogenna atmosferę wplątany zostaje gracz i jego zadaniem jest wziąć udział w 12 misjach, o których ranny agent przypomniał sobie leżąc w malignie. „Hitman 3: Contracts” to trzecia już odsłona przygód zawodowego zabójcy, pracującego dla tajemniczej agencji. Tak jak w poprzednich częściach, gracz wykonuje zlecenia w różnych częściach świata, polegające głównie na eliminacji niebezpiecznych przestępców. Do odwiedzenia są: rumuńska rzeźnia, rotterdamskie doki, syberyjski port lodzi podwodnych, angielski dwór, budapeszteński hotel, restauracja w Hong-Kongu oraz inne, równie egzotyczne miejsca. Główny, zakontraktowany cel jest najczęściej silnie chroniony przez ochroniarzy i technikę, dlatego ważne jest wcześniejsze zaplanowanie własnych poczynań. Na mapie taktycznej gracz dokładnie zapoznaje się z ukształtowaniem terenu, rozmieszczeniem budynków, pomieszczeń i sprzętów. Należy zaplanować nie tylko drogę dotarcia do celu, ale także ucieczki. Jako ze przeciwników jest wielu, największe szanse na wykonanie zadania są wtedy, gdy większą część drogi 47 pokonuje niezauważony. Zakradanie się za plecy przeciwnika, atak z zaskoczenia, nagle pojawianie się i znikanie – to druga natura zawodowego zabójcy. Istotnym jest fakt, ze nie każdy napotkany człowiek to wróg, niektórzy są pomocni lub wręcz konieczni (za sprawa informacji od nich uzyskanych) do ukończenia misji. Tych, z którymi nie warto się patyczkować, można likwidować za pomocą różnorodnego, czasami bardzo przemyślnego arsenału. Do wyboru są: pistolety, karabiny maszynowe i snajperskie, UZI z tłumikiem, mini działko, paralizator, obrzyn, a także niezawodna linka do duszenia. Można również wykorzystać w walce elementy otoczenia: haki rzeźnickie, kije bilardowe, poduszki, łopaty, miecze itd. Warto zaznaczyć, ze nawet nieuzbrojony Agent 47 jest samodzielna maszyna do zabijania, nieobce mu są umiejętności duszenia czy topienia przeciwnika. Jako ze jest kilka dróg i sposobów wykonania misji, w zależności od sposobu ich zaliczenia gracz zostaje oceniany i sklasyfikowany w rankingu zabójców. Gra korzysta ze zmodyfikowanego silnika graficznego „Glacier”, dzięki czemu jest czterokrotnie szybsza niż „Hitman 2: Silent Assassin”. Przyciągają wzrok efekty graficzne: zmienna pogoda, ślady pocisków na ścianach, zniszczenia po eksplozjach, efektownie tryskająca krew itp. W zależności od upodobań gracz może przełączać się miedzy widokami z perspektywy pierwszej lub trzeciej osoby. Autorem ścieżki dźwiękowej jest (podobnie jak w poprzednich częściach gry) Jesper Kyd, a muzyka została zapisana w systemie Dolby Pro Logic 2. Gra ze względu na brutalne sceny przemocy przeznaczona jest dla starszych graczy.
HITMAN: BLOOD MONEY
Czwarta odsłona niezwykle popularnej serii o bezkompromisowym zabójcy, Agencie 47. Płatni mordercy z agencji ICA, dla której pracuje nasz główny bohater są kolejno eliminowani, gdy Agent 47 traci kontakt z Dianą - swoim zwierzchnikiem, domyśla się, że jest kolejnym celem. Nie przeszkadza mu to jednak wykonywaniu kolejnych misji.
Mechanika i główne założenia serii nie uległy zmianie, Hitman: Blood Money to niezwykle brutalny, krwawy symulator płatnego zabójcy. W tej odsłonie wprowadzono uproszczony wątek ekonomiczny – za zarobione pieniądze dokupujemy nowe śmiercionośne zabawki do naszego arsenału, ulepszamy posiadaną już broń oraz zaopatrujemy się w gadżety ułatwiające przejście misji (np. lepsze wytrychy, kamizelki kuloodporne absorbujące więcej obrażeń, zdalnie detonowane miny itp.). Autorzy postanowili premiować gotówką przejście misji dyskretnie, a zatem musimy dbać o to aby wykonywać zlecenia bez świadków, nie zostać nagranym na kamerach przemysłowych oraz zminimalizować liczbę zabitych cywili. Wszystkie pozostawione na miejscu zbrodni ślady zostaną na pewno zauważone przez dziennikarzy i opisane w gazecie i tym samym wzrośnie nam współczynnik rozgłosu - co jest oczywiście niezbyt pożądane w naszym fachu, gdyż możemy zostać rozpoznani np. przez strażników co może utrudnić przejście misji.
Do dyspozycji gracza oddano kilkadziesiąt rodzajów broni wraz modyfikacjami, choć i tak podstawowym narzędziem naszej pracy będzie garota. Poszczególne misje są nieliniowe, a zatem możemy je przejść na kilka różnych sposobów. W stosunku do poprzednich odsłon poprawieniu uległa także sztuczna inteligencja wrogów – potrafią oni np. po śladach krwi dotrzeć do nieudolnie ukrytego przez nas ciała. Wprowadzono także specjalny system, który informuje gracza, jak duże zainteresowanie i podejrzenia wzbudza w strażnikach. Wachlarz ruchów i działań jakie może wykonywać Agent 47 również uległ powiększeniu, możemy łapać wrogów i używać ich jako żywej tarczy, rozpraszać uwagę strażników poprzez rzucanie monet, a także pozbywać się ciał zabitych przez wrzucanie ich do rozmaitych kontenerów czy pojemników. Gra korzysta z ulepszonego silnika Glacier, który napędzał także poprzednią odsłonę Hitmana. Muzykę ponownie skomponowała wielokrotnie nagradzana formacja Jesper Kyd Productions.
