Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

HISTORYCZNY MAŁY MIECZ CYDA WALECZNEGO ZŁOTY

09-07-2012, 2:30
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 149 zł      Najwyzsza cena licytacji: 149 zł     
Użytkownik Globalarts_
numer aukcji: 2457817796
Miejscowość Zaniemyśl
Kupiono sztuk: 1    Licytowało: 1    Wyświetleń: 9   
Koniec: 04-07-2012 00:41:32
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

HISTORYCZNY MAŁY MIECZ CYDA WALECZNEGO

WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.

WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.

WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.



(K 49-111B)

Replika nie jest naostrzona ani przystosowana do ostrzenia. Ostrze wykonane jest ze stopu cynku i aluminium.



Producent: HISZPANIA



Materiał:

stop cynku i aluminium

DŁUGOŚĆ: 57cm

WAGA: 0,5 kg

PONIŻEJ KILKA INTERESUJĄCYCH FAKTÓW HISTORYCZNYCH:

"Miecz – biała broń sieczna, charakteryzująca się prostą głownią, zwykle obosieczną (badacze średniowiecza nie uznają pojęcia miecz jednosieczny odnoszącego się do zakrzywionych mieczy - miecz prosty może być tylko obosieczny - jednosieczne są kord, tasak i szabla) i otwartą rękojeścią. W zależności od rodzaju, miecz trzymany był jedną ręką lub dwoma rękami. Do mieczy jednosiecznych zalicza się też japońską broń sieczną typu katana, z zakrzywioną jednosieczną głownią.

Historia i zastosowanie
Miecz jest najstarszą historyczną bronią sieczną, oraz jedną z najostrzejszych broni średniowiecznych. Pierwsze miecze, wykonywane z brązu, powstawały już w epoce brązu, na terenie Chin i Egiptu. Z powodów technologicznych były wydłużone, wąskie i nadawały się głównie do pchnięć. Później miecze, wykonywane z żelaza, stały się powszechnie używaną bronią. Najdynamiczniejszy rozwój mieczy w Europie przypada na średniowiecze, kiedy stały się także symbolem stanu rycerskiego. Powstał kult miecza - z narzędzia stał się sacrum, wierność przysięgano na miecz. Bardzo często otrzymywał własne imię i noszono go przed władcami na znak władzy i sprawiedliwości. Był niezbędny przy ceremonii koronacji i pasowania na rycerza.

Pochodzenie ojcowskie określano jako "po mieczu" (w odróżnieniu od "po kądzieli" – po matce), w czasie pogrzebu ostatniego potomka męskiego łamano miecz. Według legendy, dwa nagie miecze podarował jako wyzwanie przed bitwą pod Grunwaldem w 1410 roku Ulrich von Jungingen, wielki mistrz zakonu krzyżackiego polskiemu królowi, Władysławowi Jagielle.

W bitwach w wieku XVI miecz powoli przestał być użyteczny. Ostatni znaczący typ miecza to miecz dwuręczny. Został zastąpiony przez rapier i szablę"1.



1-Miecz [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]010-12 18:03Z [dostęp: 2[zasłonięte]011-01 08:59Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miecz&oldid=24[zasłonięte]113
/