Tytuł |
Historia weterynarii i deontologia |
Autor |
Maciej Janeczek, Aleksander Chrószcz, Tomasz Ożóg, Norbert
Pospieszny |
Wydawca |
PWRiL |
Rok wydania |
2012 |
Liczba stron |
464 |
Wymiary |
175 x 245 mm |
Okładka |
twarda |
ISBN |
[zasłonięte]978-83-01049-4 |
Oddajemy do rąk Czytelników publikację z zakresu historii medycyny
weterynaryjnej. Weterynaria jest częścią nauk medycznych i
biologicznych, a jej dzieje oraz rozwój wiążą się nierozerwalnie z
innymi naukami, stąd też uznano za konieczne omówienie, w stopniu
zdaniem autorów niezbędnym, zagadnień dotyczących obu tych dziedzin
nauki. Czy można sobie wyobrażać dzisiejszą medycynę weterynaryjną
bez badań Galena, Harvey’a, Darwina, Pasteura, Vesaliusa czy
Listera? Ich nazwiska nie mogą dla absolwenta medycyny
weterynaryjnej stanowić zagadki. W przeszłości dziedziny tych nauk,
rozumiane jako medicina in sensu largo, były uprawiane przez tych
samych ludzi i powiązania między nimi były bardziej ścisłe niż dziś
(np. Teodorico de Borgognoni). W książce duży nacisk położono na
starożytne korzenie medycyny weterynaryjnej. Doceniono zaawansowanie
i stan wiedzy ludów Starożytnego Bliskiego Wschodu. Dokonano także
analizy źródeł mitologicznych leczenia zwierząt. Omawiając
zagadnienia weterynarii i medycyny okresu Grecji klasycznej,
hellenizmu oraz okresu rzymskiego przybliżono filozoficzne podwaliny
nauk biologicznych, warunkujące naukowe podejście do szeroko
rozumianej medycyny. Rozwój weterynarii osadzono w ramach realiów
historycznych, przybliżając czytelnikom pewne wydarzenia z zakresu
historii powszechnej, które są ważne a zarazem niezbędne do
zrozumienia procesów zachodzących w nauce. Nie można rozważać
szczegółowych zagadnień dziejów nauki bez nawiązania do tła
społecznego, politycznego i gospodarczego.
Autorzy przybliżają czytelnikom m.in. przejście od Antyku do
Średniowiecza, a następnie przyczyny regresu nauk w Średniowieczu i
ich erupcję w Odrodzeniu. Uwagę poświęcono również osobom
niezwiązanym bezpośrednio z weterynarią – Marsilio Ficino, Goethemu,
Paracelsusowi czy Miguelowi Serveto, bez których postęp w nauce, w
tym w naukach biologicznych, nie byłby możliwy.
Poruszono również zagadnienia związane z etyką i deontologią oraz
współczesnymi problemami dotyczącymi ochrony zwierząt i środowiska.
Lekarz weterynarii, jako osoba blisko związana ze zwierzętami,
powinien odgrywać i na tym polu właściwą rolę. Niepokojące jest to,
że kwestie ochrony i praw zwierząt omawiane są najczęściej przez
biologów, lekarzy, etyków i bioetyków, ale bez udziału lekarzy
weterynarii, a przecież to oni wiedzą w praktyce najwięcej o
cierpieniu zwierząt i relacjach człowiek – zwierzę.
Autorzy wykorzystali fragmenty swoich artykułów zamieszczonych w
czasopismach „Medycyna Weterynaryjna” i „Życie Weterynaryjne” oraz
rozdziałów monografi i „Dawna medycyna i weterynaria militarna”
[102].
Książka adresowana jest przede wszystkim do studentów medycyny
weterynaryjnej i lekarzy weterynarii, ale autorzy mają nadzieję, że
wzbudzi ona także zainteresowanie miłośników innych dziedzin nauki.
W treści:
1. Udomowienie i zwierzęta domowe – narodziny weterynarii 11
2. Medycyna i weterynaria w mitologii egipskiej i greckiej 16
3. Starożytność 26
4. Średniowiecze 131
5. Daleki Wschód 178
6. Ku czasom nowożytnym 184
7. Weterynaria na ziemiach polskich 199
8. Czasy nowożytne 319
9. Szkolnictwo weterynaryjne w Europie 358
10. Choroby zakaźne i ich zwalczanie 365
11. Ubój, rzeźnie i nadzór nad surowcami pochodzenia zwierzęcego
373
12. Ochrona zwierząt i środowiska naturalnego 390
13. Podstawy deontologii i nowy status zwierząt 402
14. Piśmiennictwo 420
15. Indeks osób 433
16. Indeks nazw 441